Καλό ταξίδι Νίκο… Ας ήταν να βρεθείς σε ένα άλλο κόσμο που θα σου φερθεί καλύτερα από αυτόν εδώ το σάπιο . Δήμο , όπου κι αν είσαι σε φιλώ.
Παρακαλώ όχι άσχετα σχόλια …
Οι μεταμορφώσεις ενός Παπούλη
-
οργίλες αντιδράσεις πουριτανών
papoylis στη Dear Piers…. Αφώτιστος Φιλέλλην στη Dear Piers…. Αφώτιστος Φιλέλλην στη Αγωνίες……. papoylis στη Αγωνίες……. Αφώτιστος Φιλέλλην στη Αγωνίες……. Αναγνώστης Αθηναίος στη Αγωνίες……. papoylis στη Αγωνίες……. Αφώτιστος Φιλέλλην στη Αγωνίες……. Αφώτιστος Φιλέλλην στη It’s five o’clock… Αφώτιστος Φιλέλλην στη Στη θερμοκοιτίδα Αφώτιστος Φιλέλλην στη Όταν το κοριτσάκι χωρίς σπίρτα… papoylis στη Τώρα που ηρεμήσαμε (προς …
The evil witch 
Παπούλη, το ποστ οφείλεται σε προσωπικά αισθήματα, γεννημένα από μια κατ΄ ιδίαν σχέση ή στη μυθολογία του πράγματος (τραγούδι και ταινία);
Δεν ήθελα να κάνω σχόλιο αλλά για κάποιο λόγο δεν πατιέται το αποτέτοιο, το Like.
Η ουρά που αυξαίνει φτύνοντάς τον λυσσάει ακόμα…
…όπως φαίνεται π.χ. στα σχόλια εδώ.
Ξέρει κανείς την αλήθεια κι όχι το μύθο που φτιάχτηκε από ένα τραγούδι και μια ταινία;
(επιμένω εγώ μιας και συμβαίνει να θεωρώ τη συντήρηση των μύθων μεγάλη αμαρτία, που με βαραίνει και προσωπικά).
Δεν γνώρισα ποτέ τον Κοεμτζή, όσες φορές τον είδα πίσω από το τραπεζάκι του να πουλάει το βιβλίο του, ντράπηκα, σκέφτηκα να τον πλησιάσω, ν’ ανοίξω κουβέντα, αλλά ντράπηκα.
Νομίζω ότι ο Κοεμτζής ήταν μια πρώτης τάξεως αφορμή, με την καταλυτική συνδρομή του Σαββόπουλου κυρίως αλλά και του Τάσιου, για ν’ αλλάξει η οπτική ενός μεγάλου μέρους τής ελληνικής κοινωνίας (και δη των τοποθετημένων πολιτικά στην αριστερά) απέναντι στους «ποινικούς», όπως τους λέγαμε. Εκείνους τους ανθρώπους που ένιωθαν στο πετσί τους τις διάφορες (βιο-) εξουσίες, την κρατική βία, την πολλαπλή περιθωριοποίηση. Τις καταστάσεις εκείνες που ανέλυσαν όσοι δεν τις ένιωσαν.
Μ’ αυτή την έννοια, καλώς έγινε μύθος γι’ αυτό το κομμάτι της κοινωνίας. Ο Σαββόπουλος τραγουδούσε στο μακρύ ζεϊμπέκικο «Νίκο, είναι η αρρώστια που μας σώζει…». Η ταύτισή του με τον Κοεμτζή ήταν το νεύμα προς τη γενιά που αναζήτησε τα κοινά ανάμεσα στα (ψευδώς, θεώρησε) διαχωρισμένα περιθώρια, το πολιτικό και το κοινωνικό.
Το ταξίδι είναι εδώ, στη ζωή. Το δικό του, φοβάμαι, δεν ήταν, δα, κρουαζιέρα.
Καλό ταξίδι (ως είθισται)…
Της Αριστεράς -κάποιας αριστεράς – η οπτική γωνία, βοήθησε και η ιδιότητα των θυμάτων σε αυτό, της ελληνικής κοινωνίας όχι (φαίνεται στα σχόλια που δίνει σε λινκ ο δύτης).
Τίποτε από αυτά που έλεγε σε όσους τον πλησίαζαν πίσω από το τραπεζάκι του για κουβέντα, δεν ήρθε σε αντίφαση με όσα είπε ή έκανε σε άλλη στιγμή. Συνεπώς και αυτά που λέει ο ίδιος εδώ για τα γεγονότα του 73 δεν έχω λόγο να τα αμφισβητήσω. Τα σχόλια ως συνήθως στα μπλόγκια ή στα άρθρα των ΜΜΕ έχουν πολύ συχνά υψηλό βαθμό πόλωσης.
Δεν μπορώ παρά να μιλήσω για τη δημόσια εικόνα, μιας και είναι η μοναδική που έχω υπόψιν μου.
Είναι αλήθεια πως ο Ν. Κοεμτζής λειτουργησε ως σύμβολο (Σαββόπουλος, Τάσιος, Γώγου κλπ, αλλά και κυρίως από ένα κομμάτι της Αριστεράς) για να τεθούν θέματα όπως λειτουργίας δικαιοσύνης, κοινωνικές συνθήκες που παράγουν και ωθούν στην παραβατικότητα, η βία ως αποτέλεσμα αντίδρασης σε ασκούμενη βία (η βία γεννάει τη βία και τελικά οδηγεί σε φαύλο κυκλο).
Η διαχείριση των συμβολισμών, προφανώς, καταλήγει στο να λειτουργούν σχετικά αυτόνομα από το πρόσωπο.
Τελικα΄νομίζω πως η φυσιογνωμία διαμορφώνεται από τους διαχειριστές των συμβολισμών και συμβόλωντους , πολλές φορές ερήμην των προσώπων που χρησιμοποιήθηκαν, ήτοι είναι προφανής η διάσταση μεταξύ υπαρκτού προσώπου και συμβολικού.
Στην περίπτωση του Ν.Κοεμτζή, όντως, ένα κομμάτι της μεταπολιτευτικής Αριστεράς «πιάστηκε» για να καταθέσει τις απόψεις του περί περιθωρίου, «λούμπεν στρωμάτων» κλπ.
Όμως θα συμφωνήσω με το Sissa ακριβώς για τους λόγους που ανέφερε στο σχόλιό του.
Θα πρόσθετα πως όλη η δημόσια στάση του συνηγορούσε στο να πείθει στο οτι λειτουργούσε ως τραγικός «ήρωας», δηλαδή παίγνιο στα χέρια «θεών» και συγκυριών.
Απέπνεε, δε, στωικότητα η οποία έπειθε ότι ήταν αποτέλεσμα ανθρωπιστικής προσέγγισης, που κατόρθωσε να διατηρήσει μετά , παρά, και σε αντιδιαστολή όσων έκανε και όσων υπέστη.
Θα έλεγα ότι έβλεπες μια περηφάνεια που προέκυπτε από το γεγονός ότι κατανόησε τι έκανε και , επι της ουσίας, δημόσια και για πολλά χρόνια έκφραζε μεταμέλεια και αποδεχόταν την «ποινή».
Προγιαγιά, όντως η συντήρηση μύθων είναι μεγάλη αμαρτία, αλλά η ανάγκη των ανθρώπων για παραμυθία είναι εξίσου μεγάλη και νομίζω ότι είναι και ο μόνος δρόμος, ώστε οι όποιοι μύθοι που εξ'(ανθρώπινης) ανάγκης δημιουργούνται και ΘΑ δημιουργούνται να μην αυτονομούνται τόσο ώστε να λειτουργούν τυρρανικά
Ειμαστε ενα ειδος ανθρωπων με διογκωμενο θυμικο: Τα παθη μας οδηγουν στις πραξεις μας και αυτες με τη σειρα τους οδηγουν στα λαθη μας.
Τα λαθη εχουν συνεπειες οι οποιες αποτελουν δομικα στοιχεια του μυθου.
ΥΓ
Ειναι αδυνατο να χτιστει ενας μυθος με υλικα που εμπεριεχουν πολυ χαρα, πολυ αγαλιαση και πολυ γαληνη.
Αντιθετως η ενταση που δημιουργει η πικρα, ο πονος, η αδικια και γενικως αθε ειδος κακοπαθειας εχουνε μια κολλητικη ουσια η οποια συντελει στην οικοδομηση πολυ γερων μυθων.
Ο κανονας αυτος ισχυει, στον ιδιο βαθμο, ακομα και στον αστραφτερο κοσμο των σελεμπριτις: κανενας αστερας δεν μυθοποιηθηκε σοβαρα αν δεν ειχε ενα χαλασμενο κοματι ζωης και κυριως ενα κακο τελος.
Οι μυθοι ειναι ανθρωπινες τελείες με τις οποιες οι κοινωνιες «τοποσημαινουν» την εποχη τους, γιαυτο οταν η η εποχη ψαχνει το μυθο της φροντιστε να μην ειστε εκει κοντα.
Οι μυθοι ειναι το αγαπημενο κοματι των θρησκειων και η αριστερα -ως τετοια- παραγει μυθους, ο Παπουλης -ως τετοιος- αγαπαει τους μυθους, δειχνει μια μια ευλαβεια γιαυτους.
Τωρα σκευτομαι οτι ο Παυλος Σιδηροπουλος εινας μυθος ειναι τον οποιο ο Πουλικακος και κατι αντιστοιχοι διηγηνται στα νεα παιδια ευελπιστωντας την δικη τους μυθοποιηση.
1.»Ειναι αδυνατο να χτιστει ενας μυθος με υλικα που εμπεριεχουν πολυ χαρα, πολυ αγαλιαση και πολυ γαληνη.’
2Αντιθετως η ενταση που δημιουργει η πικρα, ο πονος, η αδικια και γενικως αθε ειδος κακοπαθειας εχουνε μια κολλητικη ουσια η οποια συντελει στην οικοδομηση πολυ γερων μυθων.»
1. ΟΧΙ δεν ειναι αδυνατον.. παραδειγμα οι Μυθοι ..θετικών προτυπων βλ Γκολντεν Μποις μετατο 1990.. Χαζοχαρουμενα χαμογελα , ασταφτερες οδοντοστοιχες , μαλακιες και Φυκια για μεταξωτες κορδελες , περαμηνες επιστημης που αγορασε ο Μπαμπακας τους
Γελοιες; βαμμενες ξανθες γκομενες , Ξεφτιλες δηθεν ..επιχειρηματιες φοροφυγαδες που ρημαζαν το δημοσιο ολο το Λαμπρο οικοδομημα του Νεοφιλελευθερισμου οπως τρυπωσε μες το ελληνικό τσαντηρι .. Δεναποδειχτηκεπεριτραναοτι ηταν Μυθος
2. Ασφαλώς και υπάρχουν και αντιθετοι μυθοι ..
Η κολλητική ουσα τους ειχε να κανει με το οτι η απογονοι των ηττημένων του εμφυλιου Πραγματικά Πονουσαν κγια σαρανταχρόνια και βαλε .. Υπεφεραν απο »εθνικοφρονες ΄κομπλεξικους δασκαλους ,απο χαφιεδες , χωροφυλακες αγροφυλακες , αποκελεισμένοι απο παντου.. Ο Νικος ηταν εκεινο Συμπτωμα πουανεδειξε το Συμπλεγμα της εταεμφυλιακής Ελλ΄δας : Οπου ου Ρουφιανοι , δωσιλογοι Ταγματασφαλητες ανα δειχθηκαν ..Εθνικοφρονες και βγαλαν ολα τα ΚΟΜΠΛΕΞ της παραταξης τους και τν σαδισμό τους στους ηττημένους και στα παιδια τους .. Ο Νικος εξεφρασε μια φαντασιωση εκδικησης για οτι πραγματικά υπεφεραν τα παιδια των ηττημ’ενωναριστερων αποτους Νικητες Ταγματασφαλητες …
Αναγνώστη μου (το κτητικό δικαιωματικά, λόγω των επιδόσεών σου στην ανάγνωση)
Λες: «από ένα κομμάτι της Αριστεράς για να τεθούν θέματα όπως λειτουργίας δικαιοσύνης, κοινωνικές συνθήκες που παράγουν και ωθούν στην παραβατικότητα, η βία ως αποτέλεσμα αντίδρασης σε ασκούμενη βία (η βία γεννάει τη βία και τελικά οδηγεί σε φαύλο κύκλο).
Η διαχείριση των συμβολισμών, προφανώς, καταλήγει στο να λειτουργούν αυτόνομα».
Δεν είδα κανένα ζήτημα να τίθεται με την περίπτωση Κοεμτζή. Αγιάστηκαν οι αριστερές και εντελώς αστικές ενοχές μονάχα.
Για να μπορούμε σήμερα να προσπερνάμε στο δρόμο τα «πρεζόνια» χωρίς δεύτερη σκέψη (αν κάνουμε την πρώτη εννοείται).
Σίσσα, δύσκολα θα βρεις άνθρωπο που πέρασε 23 ολόκληρα χρόνια στη φυλακή χωρίς να τον δεις τρωτό κι ευάλωτο ή και φιλοσοφημένο. Ακόμη και ο Πολυχρόνης, ο δράκος της Δράμας, όταν αποφυλακίστηκε ήταν ένας ευάλωτος άνθρωπος. Δεν αμφισβητώ όσα αποκόμισες από την προσωπική επαφή μαζί του. Και μπορεί όντως η ιστορία να ταυτίζεται με το μύθο τελικά. Αυτό σημαίνει ότι η μυθολογική προσέγγιση του πράγματος (και ο αναπόφευκτος κοινωνικός διχασμός)δεν θα πρέπει να με ενοχλεί;
Ο Δύτης θεωρεί «ουρά που λυσσάει ακόμη» τα σχόλια που εντόπισε.
Άλλος θα μπορούσε να τα θεωρήσει σαν έκφραση λαϊκής σκέψης (όνειρο άπιαστο για ένα κομμάτι της αριστεράς) που εννοεί να απορεί πώς κάποιος που σκοτώνει τρεις για μια παραγγελιά, γίνεται ήρωας. Σε τι μας βοηθά η μυθολογία τελικά;
»Σε τι μας βοηθά η μυθολογία τελικά;»
Σε τιποα ..Εξηγειται ομως .. Ως συμπτωμα . μιας κοινωνιας οπου τα παιδια των ηττημενων Υπεφεραν για σαρνατα χρόνια και βαλε .. Αυτο δεν σβηνει ..
Ας είναι αυτή η καλή συζήτηση ένα μικρό μνημόσυνο..
Όχι του Μύθου ( που καλώς ή κακώς είχε έδαφος για να κτιστεί και να διχάσει ) αλλά του ίδιου του βασανισμένου….
Θείε, ο Φάνης ο «Σείριος» -χρόνια πια στον Άδη- ήταν παρών στην σκηνή τότε. Μάλιστα δεχόμενος μια επιπόλαια χαρακιά απο το κοφτερό μαχαίρι, πρόλαβε και είδε στο μάτι του «ήρωα» τον φονιά που έτσι για το γαμώτο της δήθεν μαγκιάς, γαμάει τις ζωές των διπλανών του.. που το αμάρτημά τους ήταν να μην σεβαστούν τον άγραφο νόμο της άδειας πίστας που χόρευε τ’αδέρφι του…
Μετά βέβαια….. όλα έγιναν για τα «φρονήματα»..
κιενα Μνημοσυνο για τα χιλιαδες θυματα του εμφυλιου και του μετεμφυλιακου παρακρατους οπου Νομος ηταν το χαφιεδιλικι και το Ρουφιανιλικι και οπου ολοι Ο κομπλεξικοι Πατριδοκαπηλοι ταγματασφαλητες βγαζαν ολα τα Θλιβερα τους Κομπλεξ πανω στα παιδια των Ηττημενων
Προγιαγιά, όταν είπα ότι «έθεσαν» ζητήματα, δεν είπα ότι τα έθεσαν ορθά.
Αν μου λες ότι δεν έθεσαν τίποτα, αλλά απλώς «πιάστηκαν» από αυτά , συμφωνώ
Αν θες μάλιστα την άποψή μου, δεν συνέβει μόνο αυτό που λες (τα «έκαψαν» με αποτέλεσμα «να προσπερνάμε στο δρόμο τα “πρεζόνια” χωρίς δεύτερη σκέψη»), αλλά και οδήγησαν ανθρώπους να ερμηνεύσουν την «προσέγγιση του κόσμου του περιθωρίου» ως νομιμοποίηση της παραβατικότητας.
Μάλιστα εκτός από προσωπική στάση εμφανίσθηκε και ως αποδεκτή πολιτική συμπεριφορά, με ότι αυτό συνεπάγεται!!
Αυτό που προσπαθώ να πω είναι πως δεν υπάρχει τρόπος να ελεγχθεί η διαδικασία που δημιουργεί σύμβολα.
Το αν θα καταλήξουμε να ερμηνεύουμε μέσω μυθολογικών προσεγγίσεων ή όχι είναι το ζήτημα.
Προπάτορα, χωρίς να διαφωνώ η περίπτωση του Ν.Κοεμτζή μου μοιάζει περισσότερο με αυτήν του Άγγελου ή του Βερνάρδου (εννοώ μόνο ως προς τη λειτουργία του Μύθου).
Ο Σιδηρόπουλος αγιοποιήθηκε (ο Κοεμτζής όχι) και επίσης είχε τις διαγραφές του «σταρ» που αυτοκαταστράφηκε (Πρίγκηπας ήταν το παρατσούκλι).
Αυτές τις περιπτώσεις τις έχεις περιγράψει πρόσφατα σε σχόλιά σου (η ανάγκη εξανθρωπισμού μέσω πτώσης των ειδώλων) μην την επαναλάβω.
Η περίπτωση Κοεμτζή , νομίζω, ότι λειτουργεί στον αντίποδα. Κανείς δεν θέλει να σταθεί στην περίπτωση , γιατί τρομάζει, αφού καταλαβαίνει ότι «μπορεί και να είμαι εγώ αύριο».
Η μυθοποίηση νομίζω ότι γίνεται , (εκτός αυτών που προανέφερε η Προγιαγιά, δηλαδή για προώθηση πολιτικής ή άλλης ατζέντας), για ανάλογους λόγους που σκηνοθετούνται τα θρίλερ και έχουν απήχηση.
Τέλος να πω πως ο Ν.Κοεμτζής πλήρωσε , πέραν των άλλων, και τη μυθολογική διάσταση της Ιστορίας του.
Όπως εγκαταλείφθηκε εν ζωή , παρόλο που σπαρακτικά προσπαθούσε να επικοινωνήσει γράφοντας και πουλώντας βιβλίο, δηλαδή προσπαθησε ο ίδιος να «κάνει το θρίλερ», μήπως και πάψει να τρομάζει, έτσι εγκαταλείφθηκε και τώρα.
Οι «τεχνικοί» (Τάσιος, Σαββόπουλος), που θα μπορούσαν, δεν έκαναν φιλμ, αξιοποίησαν απλώς την περίπτωση για να σηματοδοτήσουν την «επαφή τους με το λαικό και απαγορευμένο», σαν την Αριστερά που είπαμε παραπάνω.
Τελικά «δεν μπήκε στον κόπο του» κανείς ούτε οι δικαστές , ούτε άλλοι.
Αυτό εκφράζει η δική μου πρόσληψη για το μύθο και , έτσι συντάσσομαι με τον Παπούλη , σχετικά με τη μνήμη.
Ναι ,Νοσφεράτε
«κιενα Μνημοσυνο για τα χιλιαδες θυματα του εμφυλιου και του μετεμφυλιακου παρακρατους οπου Νομος ηταν το χαφιεδιλικι και το Ρουφιανιλικι και οπου ολοι Ο κομπλεξικοι Πατριδοκαπηλοι ταγματασφαλητες βγαζαν ολα τα Θλιβερα τους Κομπλεξ πανω στα παιδια των Ηττημενων
Οπως και η χρονικη περίοδος ΄5ο , 6ο΄ δεν συζητείται πια και κοντεύει να «σβηστει» απο το ελληνικό θυμικό.
50,60, 70…
Κοιτα Ευη .οταν τα Χουντοσκυλα φερθηκαν τοσο σκληρά στον Παναγουλη που ειχε και μια διεθνή συμπαρασταση φανατσου τικανανε στην επαρχια , στους ανωνυμνους στα χιλιαδες παιδια των ηττημένων ,. Ενταξει ο Νικος εκαν ενα Μακελειο για μια Παραγγελιά .. Αλλά για το Μακελειο που γινοταν για τριαντα χρόνα και βαλε στην Υπαιθρο , στα χωρια ,ποιος θα μιλήσει; Ποιος θα τραγουδησει τα χιλιαδες Θυματα τις Ρημαγμένες Ψυχες; το Κωσταλέξι;
«δύσκολα θα βρεις άνθρωπο που πέρασε 23 ολόκληρα χρόνια στη φυλακή χωρίς να τον δεις τρωτό κι ευάλωτο ή και φιλοσοφημένο »
Δύσκολα κανείς δεν θα εκτιμήσει την ορθότητα αυτής της διαπίστωσης της Προγιαγιάς.
Ομως Προπάτωρα, ο μυθος των σελέμπριτις εντασσεται στην κατηγορία «του κοινωνικου κουτσομπολιου» και οχι στο θυμικό μιας ολοκληρης κοινωνίας.
Νοσφεράτε,
Ανέφερα τη δεκαετία ’50 ΄60 πριν απο την επταετία της στρατιωτικης Χούντας, που ηταν επακόλουθο.
Αναγνώστη,
Σύμφωνοι και μόνο με μια διαφωνία «δεν υπάρχει τρόπος να ελεγχθεί η διαδικασία που δημιουργεί σύμβολα.»
(άδικα μιλούσα για το Κρεμλίνο, δηλαδή, να μην τα επαναλάβω θα ναι προσβολή στο ποστ).
Νόσφυ
αν θες να κρατάς το δεκανίκι, ενώ πια δεν κουτσαίνεις, δικαίωμά σου.
Αλλά γι αυτό το άλοθι που μας χαρίζει η θυσία των άλλων νομίζω ότι δώσαμε και φτάνει πια.
Ένη,
τις δυο αυτές δεκαετίες ανέκαμψε εκτός των άλλων και η ελπίδα, δεν θεωρούνται αρκετά μαρτυρικές, (οι κυνηγημένοι έμαθαν να ζουν σχεδόν κανονικά) και γι αυτό ξεχάστηκαν. Ελπίζω τώρα να εκτιμήσεις την επιλογή αφηγημάτων που οι ήρωές τους μπορούν να κάνουν άλματα στο χρόνο (τι θα έλεγες να συνατήσεις τον Αρτεμίδωρο σε διαδήλωση για το 114);
Παπούλη,
Είχα εκλάβει το σχόλιό σου ως «cedit quaestio» (αν γράφεται έτσι) που έλεγε και ο Καίσαρας στο σχετικό Αστερίξ αλλά παρασύρθηκα από τους άλλους. (Και στα μνημόσυνα γελάνε λίγο)
αν θες να κρατάς το δεκανίκι, ενώ πια δεν κουτσαίνεις, δικαίωμά σου.
Αλλά γι αυτό το άλοθι που μας χαρίζει η θυσία των άλλων νομίζω ότι δώσαμε και φτάνει πια»
Δεν κρατω κανενα Δεκανικι..και κανενα αλλοθι .. Προσπαθω να θυμισω αυτο που μαλλον καποιοι απωθουνε..
Στην Αγγλια πριν απο κανένα Μηνα εγινε της Ποπης .. Ασφαλώς και αυτοι που τα καιγανε οχι μόνο δεν πραξαν ορθώς αλλά καΙ Ζημιωσαν εκεινους που ηταν πιο κοντα στους : Τους μεταναστες , τους Φτωχοτερους … ηΤΑΝ ΤΥΦΛΉ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ .. οΠΩς ΚΑΙ Η πΡΑΞΗ ΤΟΥ νΙΚΟΥ
Ομως οι Νεοφιλελευθεράντζες; Οι Δεξιοκομπλεξικοι της Αγγλιας ; Τι καταλάβαν απο ολα αυτά; Το μονο που καταλαβαν ειναι ΑΚΡΙΒΩς οτι οι Δικοι μας Φιλελευθεροι κομπλεξικοι καταλαβαινουναπο τηνπεριπτωσητου Νικου..
Οτι ηταν …Εγκληματιες..
Ουτε περνα απο το μυαλό του καθε Νεοφιλελευθερου καλοζωισμένου Βλακα οτι ΜΠΟΡΕΙ Αυτοι οδηγησαν στο εγκλημΑ χιλιαδες πεινασμένους και αποκλεισμένους – ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑ ΤΟΥς ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑΤΑ οπως ακριβώς δεν περνα΄- δεν μπορει να περασει απο το ΜυαλΟ του καθε Εν Ελλάδι αλαζονικου Φιλελευθερου
οτι τριαντα χρόνια ταπεινωσης μπορουν να εξηγησουν και το Μακελειο που εκανε Ο Οικος ..
Δυστυχώς εχουμε γυρισει εναμισυ αιωνα πίσω .. Στην εποχή τουυΙαβέρη και του Γιαννη Αγιαννη » και κεινον εγκληματια τον θεωρουσαν
και το Μακελειο που εκανε Ο Οικος ..= Νικος
—παλι ειχα στο Μυαλό μου αυτους τους…Οικους .. Συγνωμη
Αλλά γι αυτό το άλοθι που μας χαρίζει η θυσία των άλλων νομίζω ότι δώσαμε και φτάνει πια.»
και επιπλεον Προγιαγια μπορειεσυ να νομιζεις οτι ..δωσαμε .. αλά απο οτι φαινεται θα ξαναογινουμε θυσια εμεις αυτοι την Φορά οπως ειχαν Γινει θυσια οι Γονεις τα ξαδελφια μας οι συγγενεις μας , τα χωρια μας ..
«τις δυο αυτές δεκαετίες ανέκαμψε εκτός των άλλων και η ελπίδα, δεν θεωρούνται αρκετά μαρτυρικές, (οι κυνηγημένοι έμαθαν να ζουν σχεδόν κανονικά) και γι αυτό ξεχάστηκαν»
Προγιαγια,
Κατ αρχήν να αποσαφηνίσω οτι δεν μιλάω βασει προσωπικών εμπειριών.Γενικά θεωρώ οτι οι προσωπικές μνήμες ειναι φορτισμένες απο υποκειμενικότητα.
Στην περίοδο των δυο δεκαετιών που αναφέρθηκα δεν βίωσαν μια αυταρχική Δεξια μόνο οι αριστεροί (οι ηττημένοι) αλλά γενικά η ελληνική κοινωνία εζησε την «ανάπτυξη» της εργολαβιας ειτε ως «αναπτυξιακά εργα» ειτε ως πολιτικό αυταρχισμό του πολιτικού συστήματος.
Μια συναντηση Αρτεμίδωρα και 114 θα μοιάζει με ρετρό.
Η σημερινή εποχή δεν εχει προηγούμενο λόγω και της θεσμικης θέσης της Ελλαδας σε μια ευρωπαικη ενότητα, αλλά και λόγω της διαφορετικου πλεόν του αισθήματος της ελευθερίας που απολαμβάνουν οι πολίτες. Η ελευθερία του λόγου λόγου χάριν, διαδικτυακή η οχι, ειναι μια μεγάλη
κατάκτηση, κάτι που ουτε κατά διάνοια δεν θα μπορούσε να σκεφθεί κανείς εκεινες τις
δεκαετίες.
Νοσφερατε,
Λαθος παραδειγμα εφερες, οι γκολντεν μπους δεν είναι μυθος, αποδειξη είναι τα απαξιωτικα σου σχολια γιαυτους, ο τροπος με τον οποιο τους απορριπτεις και ταυτοχρονα η λατρεια σου για τους αλλους, αυτους που τρεφονται με την ψυχα του πικραμυγδαλου!
Αν θεωρεις τους φλουφληδες και τις καρακατλάκες μυθους πρεπει νασαι πολύ βαθεια θρησκευομενος αριστερος.
*
Αναγνωσταρα μου (το μου επειδη «διαβαζεις» αλλα δεν «φορτωνεις» καμια φορα*).
Τον ένα από αυτους τους …«μυθους» που αναφερεις τον ηξερα πολύ καλα και ειχαμε κανει πολλες κουβεντες, αστο καλυτερα….
Επισης ηξερα κι έναν άλλο μυθο πολύ γκραντε, παγκοσμιου ληψεως, ο οποιος κάθε που ετρωγε τιποτα ξαναστροφες από το λουμπεναριο της Ομονοιας εβγαινε και καταγγειλε την …ασφαλεια!!!
Κι εκει να δεις ρεπερτοριο την άλλη μερα οι εφημεριδες.και οι πιστοι.
* Όπως μου ‘λεγε και ο παπους μου όταν ημουνα μικρος: «-Τι σκατα διαβαζεις συνεχεια, γραφιας θα γινεις?»
λίγα λογάκια ας μου επιτραπούν κι εμένα…
Επειδή είμαι ένας σύγχρονος άνθρωπος που δεν πιστεύει στις επί αιώνες κατασκευασμένες ανοησίες, όπως η ύπαρξη της ελεύθερης βούλησης, ας ξεκινήσω με το πρακτικό της ιστορίας…
Είναι ενδιαφέρον πως έσφαξε τόσους σωματικά υπέρτερούς του και εκπαιδευμένους με ένα μόνο αμυντικό όπλο! Δεν είναι εύκολο αυτό και απαιτεί ταλέντο, ή τουλάχιστον ορμέμφυτη κλίση σε μάχη…
Ο Νίκος Κοεμτζής δεν ήταν παρά ένα περιθωριοποιημένο αγρίμι… άνθρωπος δλδ, αλλά περήφανος όχι ραγιάς… Αν ήταν στην Τουρκοκρατία θα είχε δικό του μπουλούκι, ώσπου να τον καταδώσουν πατριώτες μας στους Τούρκους και κανένας Βεληγκέκας να τον γδάρει ζωντανό… Ευτυχώς βρέθηκαν κάποτε σε τούτον τον τόπο έξυπνοι άνθρωποι όπως ο Αλή Πασάς, και έσωσε πολλούς τέτοιους προσφέροντάς τους μόρφωση σε αντάλλαγμα με τις στρατιωτικές τους υπηρεσίες και ταρακούνησε τον βαθιά χειμαζόμενο τότε μουσουλμανικό κόσμο…
Όλοι όσοι εδώ κάνουν τους τιμητές (απαξιώ να ασχοληθώ με τη βλακεία στα σχόλια σε ένα λινκ των Νέων που διάβασα-εύγε στον Καργούδη που τους τα έχωσε!!!) ας κάνουν έναν αναστοχασμό μέσα τους να θυμηθούν εάν κάποτε ιδίως σε νεαρές ηλικίες περιθωριοποιήθηκαν από ομάδα, έγιναν δηλαδή το μουτόν νουάρ… Πως αντέδρασαν? Ευγενικά? Παρακλητικά? Χα! Ο Κοεμτζής ένας καταδικασμένος να γίνει ποινικός περιθωριοποιημένος από την ελληνική κοινωνία και το ελληνικό μετεμφυλιακό κράτος…
Το μετεμφυλιακό κράτος εξαφανίστηκε, σιγά σιγά για να παραδώσει τη σκυτάλη του στα τέκνα του, εκείνα της μεταπολίτευσης με νονό τη χούντα… Η κοινωνία όμως δεκτική και ευεπίφορη για τέτοια έμεινε… Έτσι έβλεπε με δέος τον Κοεμτζή. Μια κοινωνία που δεν αποδέχτηκε κάποιον που τιμωρήθηκε για εγκλήματα που έκανε… Μια κοινωνία που δεν αποδέχεται όποιον ξεφεύγει από την πεπατημένη, με λογική αγέλης υποταγμένης δλδ. Έτσι κανείς δεν έδωσε δουλειά σε αυτόν τον άνθρωπο μάλλον (γιατί περισσότερα δεν γνωρίζω οπότε ας μην θέτω αυθαίρετα), ούτε και διερεύνησε την περίπτωσή του με μια σκοπιά να τον βοηθήσει να ενταχθεί. Παρέμεινε περιθωριοποιημένος στο τραπεζάκι του να πουλάει το βιβλίο του, προσηνής μα πάντα αγέρωχος…
Πέθανε και όλοι προσπερνούσαν αδιάφοροι… Στο τέλος τον μάζεψαν, κάποιος επιτέλους φιλοτιμήθηκε να τηλεφωνήσει…
Ακόμη και με το θάνατό του, ο τρομερός αυτός άνθρωπος (σωστά τραγικός ήρωας αλλά καθόλου μύθος…) στοιχειώνει την κοινωνία μας… στηλιτεύει και φτύνει…
(και δυστυχώς έχει δίκιο…)
Νοσφει,
μια κι ανεφερες τον Παναγουλη κι επειδη σε βρισκω πολυ εξτραβακαν(τζα), εχω να σου πω οτι δεν πρεπει να σεκλετιζεσαι γιατι υπαρχει και ο Σταθης (ο αδελφος του) ο οποιοςμαλιστα ειναι κολληταρι με τον Μποτσαρη (Sissa εξηγησε του σε παρακαλω) κι αμα δεν βαστιεσαι εχω ακριες και μπορω να σε κονεξαρω μαζι του.
Μ’ενα σμαρο δυο τριγονια!
Προπατωρα σεβομαι τον Παπουλη(που εγραψε Παρακαλώ όχι άσχετα σχόλια …)- και τον νεκρο Κοεμτζή -που αν μη τι αλλο ειχε Παρηφανεια και αξιοπρπεια που ουτε μπορουν να φανατστουν οι Ξεφτιλες οι Νεοφιλελευθεροι και τα Γκολντεν Μοις τους – αλλιως θα σου απαντουσα ..αναλογως ..
Ραντεβου στην Καρακάξα
και μπραβο κι απο μένα στον ΚΑΡΓΟΥΔΗ
και ……Τι να πω αλλο μωρε;»Όλο το κακό προέρχεται από τα όσα σκέφτεται κανείς,η μάλλον από το γεγονός ότι υπάρχει μέσα μας ένα ον που σκέφτεται εν αγνοία μας κι έπειτα εκτοξεύει ξαφνικά,μεσα στην ησυχία του εγκεφάλου,μια πικρόχολη, ανυπόφορη φρασούλα που μετά από αυτή δεν μπορούμε πια να ζήσουμε όπως πριν. Βικτωρ Σερζ» ,ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥΛΑΓΕΦ
Παντως προπαπε Η περιπτωση Κομτζη ειναι ενα καλο παραδειγμα για να καταλαβεις επιτελους τη Διαφορά αναμεσα στην Μνησικικακια ( θυμασαι που ειχες Μπουρδουκλωθει και τα κανες ..)
και την ΕΚΔΙΚΗΣΗ.
Ομνησικακος δεν θακανε ποτέ αυτο που εκανε ο Κοεμτζής .. Θα τα φαντασιωνε , θα το επιθυμουσε χιλιαδες φορές αλλά ΔΕν θα το εβγαζε ποτε .. Ο Νικος Δεν ηταν Μνησικακος .. Με μια εννοια ηταν Νιτσεικός – μιας και θαυμαζεις τον Νιτσε μαλλον εσυ θαπρεπε να τον Θαυμαζεις .. Βεβαια εσύ προτιμάς να αποδιδεις Νιτσεικές ιδοτητες στοα Νεοφιλελευθερα σκ..α και τα Θλιβερα τσιρακια τους …
Προπάτορα, ποιος σου είπε ότι διαβάζω;;
Χρησιμοποιώ απλώς ένα σύστημα με ..μεταδεδομένα ώστε να μην παίρνω τις πληροφορίες από το Internet υπερ-φωρτομένες (για αυτό δεν φορτώνω εύκολα), και αυτός είναι ο μοναδικός λόγος που με βλέπεις έτσι ποιοτικό.
Κατ’εξαίρεση βέβαια διαβάζω και κανα κείμενο , ειδικά, τώρα τελευταία τα ..βιωματικά και πιθανόν από κει να βγήκε η φήμη.
Έστω λοιπόν και αν είναι …ελιποβαρές, σου λέω πως δεν αμφισβητώ ότι άλλο μπορεί να είναι άλλο τι είναι ο χ ή ο ψ και άλλο πώς τον εννοούμε κλπ,
αλλά το τι συμβολίζει κάποιες φορές με ενδιαφέρει, ανεξάρτητα από τη ..διάσταση.
Τώρα σε περιπτ’ωσεις που η …διάσταση κάνει μπαμ και χρειάζεται να λειτουργούμε ως κολλημένοι για να δεχθούμε το μύθο, όντως πρέπει να ξεκολλάμε.
Η περίπτωση που συζητάμε εδώ όμως, νομίζω ότι δεν είναι τέτοια.
το
ότι άλλο μπορεί να είναι άλλο τι είναι ο χ ή ο ψ
πείτε το
ότι άλλο τι μπορεί να είναι ο χ ή ψ
Ο Καργουδης, ευστοχος πάντα, επισημαίνει οτι αυτά τα δηλητηριώδη σχόλια γίνονται απο το αναγνωστικό κοινό του κεντροαριστερου Τύπου, γεγονός που προκαλει σκέψεις για τη νοοτροπία των νεοελληνων «προοδευτικων».
Το σχόλιο του Καργούδη βγαίνει μισό, σαν να ναι κολλημένο στην πρώτη σελίδα. Υπάρχει σωσμένο ολόκληρο από κάποιον;
Το περιφημο Σχολιον ΚΑΡΓΟΥΔΗ (μπραβο καργουδη )
Συμφωνώ αόλυτα με την ανάλυση που κάνατε!!! Θα αναφέρω κάτι που δεν το διάβασα από κανέναν εδώ. Πόσο μας τιμάει σαν ανθρώπους σα κοινωνία και σα λαό το γεγονός οτι ο άνθρωπος είχε πεθάνει σε πολυσύχναστο δρόμο του Μοναστηρακίου και επί 2ΩΡΕΣ οι περαστικοί περνούσαν από δίπλα του χωρίς να δίνουν σημασία;;; Τώρα από τα σχόλια των περισσοτέρων εδώ (όχι όλων) μπορεί κανείς έυκολα να καταλάβει το μορφωτικό νοητικό και πνευματικό επίπεδο του μέσου Νεοεολληναρά!!! Από ότι βλέπω τα φασιστοειδή κάνουν πάρτυ πάλι!!! Αλήθεια πόσο στόκοι είναι ορισμένοι;;; Τί να φταίει άραγε;;; Το Τσερνόμπιλ ή η Φουκουσίμα;;;
Νόσφη
αυτό είναι το σχόλιο του προηγούμενου σχολιαστή
Το καργούδειο είναι αυτό των 16:09 και μάλιστα μάλλον ψαλλιδισμένο :
«Αν στην έγκυρη απογευματινή ναυαρχίδα της κεντροαριστεράς στην Ελλάδα, οι απόψεις των συντριπτικά περισσότερων σχολιαστών κάνουν να κιτρινίσουν απ τη ζήλεια τους ακόμα και οι πιο ακραίες, κοινωνικά ανάλγητες.. «
Να συμπληρώσω εδώ ότι παρακολουθώ τη συζήτηση αλλά δεν θα ήθελα να παρέμβω.
ε Τεσπα ..
ενταξει Παπουλη μη παρεμβεις .. Και για να τελειωνω κι εγω θελω να πώ τα εξης :
1. Συνηθως οτνα μιλαμε για την σκληροτητα της Χουντας και του μετεμφυλαικου παρακρατους παει το μυαλό μας στις Πολιτικές δολοφονιες και Βασανιστηρια : Του Λαμπρακη , κ.α . Αλλά αυτα ηταν μόνο η κορυφή του παγοβουνου.. Υπηρξε απειρως μεγαλυτερη Κοινωνική Βια κατω στην κοινωνια .. Με θυματα παιδια ..Παιδια που αρπαχτηκαν στις Παδουπολεις τς Φρειδερικής , παιδια που καταδικαζονταν σε θανατο απο Στρατοδικες στην διαρκεια του εμφυλιου παιδια που Τα Βιαζαν οι »Πατρις Θρησκεια Οικογενεια , παιδά που τα εξωθουσαν στο περιθωριο..Κια υτο ειναι εγγκλημα διαρκειας .. Γιαυτο ποιος μιλαει πιά ;
2. Ενταξει ο Κοεμτζης σκοτωσε τρεις ανθρωπους .Και γι αυτο πληρωσε ..
Ειχε Δικαστει Δίκαια ..; Αυτοι που τον καταδικασαν τοσες φορες σε θανατο – οι Δικαστες του Ντε ; – ειχαν δει τα πραγματικά περιστατικά; Του αναγνωρισαν ελφρυντικά; ερευνησαν αν βασανιστηκε πριν την Δικη; Ειχαν αναστημα;
Ο Κοεμτζής Πληρωσε για το εγκλημα του .. Οι Ανθρωποφυλακες -οσοι υπηρετησαν την χουντα , οσοι Βασανισαν , οσοι καταδικαζαν , οσοι εγκληματουσαν στα σκοτεινα΄Πληρωσαν; και πόσοι πληρωσαν και πόσο Πληρωσαν ; Τι σημαινει Δικαοσυνη ;
«…ζωώδεις αρές του ΤΕΑ Party (Ρον Πολ & Co)
–που μόλις συνέρχεται από τα Διονύσεια της απόλυτης επικράτησης, και τσιμπιέται για να επιβεβαιώσει ότι ο θρίαμβός του, η εξόντωση δλδ και των τελευταίων σεκουλαριστικών Ρεπουμπλικάνικων strongholds, συμβαίνει στην πραγματική, την «όντως ούσα» ζωή,
αυτό θα πει πως
«κάτι αλήθεια, συμβαίνει εδώ (κι αλλού)
κάτι (καθόλου) πλούσιο, και (ολωσδιόλου) παράξενο,
σαν τοπίο του βυθού (μας)…»,
που λέει κι ο Διονύσης…(του μόλις παρελθόντος μέλλοντός μας;)
Στη μοναδική του απόπειρα-αποκοτιά, να μιλήσει
«με τον τρόπο του» τυφλού ποιητή-σαλού
με τα πρησμένα πόδια…
Αυτό πάνω-κάτω ήταν το πετσοκομμένο κομμάτι στα ΝΕΑ…
Και για να καταλαβαινόμαστε και να μη σαλαγάει ο νους και ψυχανεμιζόμαστε, μάλλον ο τρόπος που χωρίζω τις παραγράφους, ήταν η αιτία του πετσοκο(ψί)ματος
(πράγμα που θυμάμαι ότι ξανάγινε)
Και -φυσικά- καμιά «συνομωσία»….
(συνέχ. στην καθ ημάς γλώττα)
…Όταν ένα πρόσωπο
(τούτος ο πανταχόθεν ακάλυπτος κι’ ολούθε έκθετος Κατερινιώτης, λόγου χάρη)
καταφέρνει να δρασκελάει τα μέτρα εαυτού και αλλήλων,
και να «μετακομίζει»,
εγκαθιστάμενο οριστικά
-δικαίως ή αδίκως, εκλογικευμένα(;) ή μη, παντελώς αδιάφορο-
στο χώρο του Μυθικού,
-όπου κουμάντο απόλυτο κάνει το Επικό-Τραγικό συνειδός
(πρβλ.: «..ουχ’ η μετά τινος διατάσεως γινομένη κραυγή, αλλ’ η εκ καθαράς συνειδήσεως αναπεμπομένη ΕΝΘΥΜΗΣΙΣ..»),
τότε απολαμβάνει (το πρόσωπο αυτό)
-άλλοι θεωρούν ότι του «απονέμεται αυτοδικαίως»-
το ΜΕΓΑ αλλ’ ΕΠΩΔΥΝΟ προνόμιο,
να ΜΗΝ αναμετράται με ΑΛΛΑ πρόσωπα εν τόπω & χρόνω,
-πάει να πει με μεγέθη μετρήσιμα μεν, πλην ΣΧΕΤΙΚΑ-
αλλά (να αναμετράται) με το κουκούτσι καθ’ εαυτό (τον πυρήνα αξιών δλδ)
του ίδιου του δικού του ΜΥΘΙΚΟΥ αφηγήματος….
Κι’ αλλί σ αυτόν που
«..εζυγίσθη, εμετρήθη, και ευρέθη ελλιποβαρής…
Έτσι ακριβώς Βάγγο
εξαιρετικο σχόλιο Φιλτατε Καργουδη
εγκαθιστάμενο οριστικά
-δικαίως ή αδίκως, εκλογικευμένα(;) ή μη, παντελώς αδιάφορο-
στο χώρο του Μυθικού,
-όπου κουμάντο απόλυτο κάνει το Επικό-Τραγικό συνειδός…
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ…
Κερδίζει ο μύθος λοιπόν, παραδίνομαι, αλλά:
Εδώ και χρόνια η σωτηρία της δικής μου ψυχής είναι η εμμονή στον πυρήνα του αφηρημένου κανόνα που περιγράφει την πράξη, χωρίς να τον νοιάζει ποιος και γιατί την κάνει. Αυτό το αναγκαίο πρώτο βήμα – τα ελαφρυντικά, αν υπάρχουν, έπονται – η μυθολογία της αριστεράς το έχει κάνει πέρα και στο μικρόκοσμό της σημασία έχει ποιος πράττει και διατί, το τι αδιάφορο.
Έτσι έχει καταφέρει δυο πράγματα:
Να στέκεται αυτή από τη μια και οι άλλοι από την άλλη.
Οι επίγονοι όσων ματώσαν να πιστώνονται με το αίμα των προγόνων τους και όταν χύνουν ξένο αίμα να πατσίζουν (επιχείρημα Νοσφεράτου).
Το λίγο αίμα των σύγχρονων ηρώων πιστώνεται με πολλαπλάσιο συντελεστή για να έχει η πίστωση αξία. Η δεύτερη περίπτωση είναι και μεταφορά. Κάτι πανεπιστημιακούς και την πολύτιμη καριέρα τους έχω στο μυαλό μου αυτή τη στιγμή.
Η ελαστικότητα της επικής συνείδησης.
ΥΓ> Κοεμτζήδες και Κοεμτζούδες κυκλοφορούν ανάμεσά μας πολλοί. Καθημαγμένοι από μια δικαιοσύνη που, αν ήταν τυχεροί, τους αντιμετώπισε απλώς διεκπεραιωτικά, ισοπεδωμένοι από ένα απαρχαιωμένο σωφρονιστικό σύστημα που εφαρμόζεται σε χώρους κολαστήρια και με τις χρηματοδοτήσεις για τα προγράμματα της επανένταξής του κομμένα (από τότε που σταμάτησε να πληρώνει η ΕE το κράτος δίνει ελάχιστα), αφόρητα κακοποιημένα θύματα της βαθύτατα υποκριτικής κοινωνίας μας. Αλλά δεν έσφαξαν χωροφύλακες. Πιθανόν να είναι ραγιάδες και οπωσδήποτε αριστερά αδιάφοροι.
Στο κάτωθι σχόλιο της λαίδης , πήρα τη πρωτοβουλία να διορθώσω το “ΕΝ” σε ΕΕ
Αν πρόκειται για δικό μου ατόπημα , παρακαλώ να διορθωθώ .
Να πω και κάτι επί της ουσίας :
Δεν περίμενα ο Νίκος να έχει ένα “καλύτερο” τέλος. Φαντάζομαι ότι δεν το επεδίωκε , μέσα στην απόλυτη ένδειά του , και ο ίδιος.
Πετάει τώρα προς το γαλαξία του πουθενά χωρίς τύψεις , ανάγκες , χωρίς να χρειάζεται τη συγκατάβαση , την “ένοχη» συνοδεία αυτόκλητων θιασωτών , χωρίς να ακούει την απαξία και τη λύσσα των νοικοκυραίων , φτωχός όπως γεννήθηκε πριν 75 χρόνια σε μια χαμοκέλα, μονάχος πλέον όσο ποτέ. Ταξιδεύει προς την ιδιότυπη εκείνη πτέρυγα απομόνωσης , προς την 6η ακτίδα του άφατου. Αφήνει πίσω του ένα “μύθο” αποτρόπαιο όσο και γοητευτικό , εξ ου και τα διιστάμενα σχόλια ( ευτυχώς όχι εδώ ) .
Θύτης στιγμιαίος πράξης , θύμα διαρκές πρακτικής. Ως θύτης πλήρωσε , ως θύμα έγινε ακούσιος μύθος και αντίστροφα :
“θύμα” μιας κατ’ όνομα δικαιοσύνης όπως τη περιγράφει η Λαίδη και μιας κοινωνίας όπως τη περιγράφει ο Νοσφεράτος και παράλληλα “θύτης” και “σύμβολο” ακούσιο , σχεδόν ρομποτικό , στο συμβατικό ιδιόλεκτο μιας πολωμένης πολιτείας ( με την ευρεία έννοια του όρου ).
Με τούτο το ποστ , ο υποφαινόμενος , τον άνθρωπο αποχαιρετά , όχι το μύθο για λόγους που δεν είναι της παρούσης να εξηγήσω .
Ήταν όμως η ευκαιρία , μέσω του σχολιασμού που έγινε , για το καθένα μας εδώ , σε αυτό το ελάχιστο υποσύνολο του διαδικτύου , να βγούν σώψυχα , να φανούν αντιλήψεις και στάσεις και με εξαίρεση ένα μόνο “αυτονόητο” σχόλιο , να σταθεί ο καθένας απέναντι σε αυτά τα βαθύτερα ζητήματα της ύπαρξης , ζητήματα που μας τυραννούν και θα μας τυραννούν όσο ζούμε . Ακόμα και αν αυτά τα σώψυχα δεν βγήκαν σε κάποια σχόλια ευθέως , τουλάχιστον υπονοήθηκαν επαρκώς και προπάντων ο κάθε σχολιαστής , αισθάνομαι ότι , χρειάστηκε να αναμετρηθεί ως ένα βαθμό με τον εαυτό του. Ο Βάγγος γνωρίζει καλά για τι ακριβώς μιλάω..
Ίσως αυτό να είναι το έσχατο “έγκλημα” του αποθανόντος τουλάχιστον σε ότι εμάς εδώ αφορά …………..
Οι επίγονοι όσων ματώσαν να πιστώνονται με το αίμα των προγόνων τους και όταν χύνουν ξένο αίμα να πατσίζουν (επιχείρημα Νοσφεράτου).
Αγαπητη σε καμμια περιπτωση δεν ειναι αυτο το δικο μου επιχειρημα και θα περιμενα να το αντιληφθεις ..
Μιλώ για την περιπτωση Νικου Κοεμπτζή . Ο Νικος ΔΕΝ πιστωθηκε με το αια των ..Προγονν του (οπως θα ελεγε ο καθε ακροδεξιος Φασιστας Εθνολαικιστης που μας καλει να ξεπληρωσουμε με αιμα την .Πτωσητης Κωσνταντινουπολης)
Πληρωνε με το δικο του αιμα .. Μη ξεχνάς οτι αυτος ηταν που εζησε στην μετεμφυλακή ελλαδα των ταγματασφαλητων εθνικοφρονων .. Πληρωνε με το δικο του αιμα ..
Αυτο -θα περιμενα να το καταλάβεις αγαπητη Προγιαγια – γνωριζοντας και τον Πυρηνα της ..επιχειρηαματολογιας μου αγαπητη Προγαγια εδω και τεσσερα χρόνια..
Αλλά οπωςφαινεται »είναι η εμμονή στον πυρήνα του αφηρημένου κανόνα που περιγράφει την πράξη, χωρίς να τον νοιάζει ποιος και γιατί την κάνει. »-κατι σαν το Καντιανό κατηγορημα της Ηθικής για το οποιο βεβαια εγραφη και το περιφημο » Ο Καντ Με τον Σαντ» που σε εμποδιζει να αντιληφθεις Εντελώς τον πυρηνα των επιχειρηματων συνομιλητων σου .. Ας ειναι…
Φυσικά αυτο με οδηγει στο ν δηλώσω εντελώς απογοητευμένος τοσο με τον πυρηνα των επιχειρματων Σου οσο και για την παροσυα κατασταση πληρους απουσιας προυποθεσεων καττανοησης (περα απο το ..»καταδικαζω την Βια απ’ οπου κιαν ..προερχεται)
Κοντολόγης Δεν παμε καλά
Επισης θα συνιστουσα στην αγαπητη Μυλαιδη να διαβασει και ολιγον Πασουκανις (αν εχει ακουστα ) για να αντιληφθει 9ισως) που σε ποια αναλγησια οδηγει ο »’πυρήνας του αφηρημένου κανόνα που περιγράφει την πράξη, χωρίς να τον νοιάζει ποιος και γιατί την κάνει. ‘ τον οποιον αν τον αποδεχομασταν στην πληροτητα του δεν αποδεχομασταν και την καταδικη σε θανατο παιδιων η ατομων χωρις καταλογισμό που τυχόν σκοτωναν κλπ κλπ ..
Αλλά τι λέω ; Η κατασταση ειναι σοβαρή ..
Τελος παντων εγώ δεν θα σταθώ στην πραξη της να διαστρεβλώσει πληρως οσα ελεγα και να μου απδωσει το …»Οι επίγονοι όσων ματώσαν να πιστώνονται με το αίμα των προγόνων τους και όταν χύνουν ξένο αίμα να πατσίζουν (επιχείρημα Νοσφεράτου).»’ λές και ειμαι κανας Φασιστας , Λάος η Δεξιος Σαμαρικος Εθνολαικιστής ..
Κτυπαγε στον αερα .. Την συγχωρω …
Ελεγα λοιπόν απευθυνόμενη στην Προγιαγια
«Κατ αρχήν να αποσαφηνίσω οτι δεν μιλάω βασει προσωπικών εμπειριών.Γενικά θεωρώ οτι οι προσωπικές μνήμες ειναι φορτισμένες απο υποκειμενικότητα.
Στην περίοδο των δυο δεκαετιών που αναφέρθηκα δεν βίωσαν μια αυταρχική Δεξια μόνο οι αριστεροί (οι ηττημένοι) αλλά γενικά η ελληνική κοινωνία εζησε την “ανάπτυξη” της εργολαβιας ειτε ως “αναπτυξιακά εργα” ειτε ως πολιτικό αυταρχισμό του πολιτικού συστήματος»
Ετσι και ο Κοεμτζης δεν ηταν απλως ενας «περιθωριακός απόβλητος του συστήματος» αλλά κάποιος που εζησε αυτό που τονίζει ο Νοσφεράτος, το κλιμα της μετεμφυλιακης Ελλάδας του αυταρχισμου και της τρομοκρατίας .
Κλίμα που επικρατούσε επι δυο δεκαετίες και βάλε μαζί με τα χρόνια της Χουντας.
Ένη, Ευτυχώς που όλοι αυτοί δεν κρατούσαν μαχαίρι.
κρατουσαν ομως οι Φασιστες .. Και φυσικά κανεις δεν διανοηθηκε καν να τους υπαγει στον » αφηρημένο κανονα»
‘ ο κανονας ηταν για οσους δεν κρατουσαν
Νοσφεράτε,
Δεν έχεις απολύτως τίποτε να συγχωρήσεις. Αντιθέτως, εγώ έχω. Σε κάθε περίπτωση θα επιθυμούσα να μην ανταπαντήσεις. Αν το κάνεις δεν θα το δω, οπότε μην ζορίζεις τον παπούλη άδικα.
o.k
χαιρετω λοιπόν Γεια
είχα γράψει λίγο παρακάτω :
«Ήταν όμως η ευκαιρία , μέσω του σχολιασμού που έγινε , για το καθένα μας εδώ , σε αυτό το ελάχιστο υποσύνολο του διαδικτύου , να βγούν σώψυχα , να φανούν αντιλήψεις και στάσεις και με εξαίρεση ένα μόνο “αυτονόητο” σχόλιο , να σταθεί ο καθένας απέναντι σε αυτά τα βαθύτερα ζητήματα της ύπαρξης , ζητήματα που μας τυραννούν και θα μας τυραννούν όσο ζούμε . Ακόμα και αν αυτά τα σώψυχα δεν βγήκαν σε κάποια σχόλια ευθέως , τουλάχιστον υπονοήθηκαν επαρκώς και προπάντων ο κάθε σχολιαστής , αισθάνομαι ότι , χρειάστηκε να αναμετρηθεί ως ένα βαθμό με τον εαυτό του.»
.αλλά δεν φαίνεται να επαρκεί…
αγαπητε παπουλ τιποτε δεν επαρκει πιά .. Και επειδή η ολο και πιο οδυνηρη αποκλιση σώψυχων , αντιλήψεων και στάσε\ων μεταξύ αγαπημένων καποτε περσονων διευρυνεται επικινδυνα λεω να σε αποχειρετησω ..για καμποσο διαστημα .. Αν δεις στη Σπηλια μου θα διακρινεις οτι σεβγαλα απο την Λιστα των Ιστολογιων μου- οχι γιατι δεν εισια το πιο αγαπημένο μου ιστολογιο αλλά ακριβώς γι αυτο : Για να αποφυγω οσο γινεται τν πειρασμό να γραφω εδώ μέσα -βγαζοντας .σωψυχα και υπερασπιζομένος την δική μου αισθηση της αλήθειας συναντωνας και ερχομενος σε συγκρουση με περσονες που ειχα αγαπησει η αγαπώ ακομα -.. Χαιρετω λοιπόν καιεχεις πάντα την αγαπη μου και το ενδιαφερον μου
Προγιαγιά, (οτ)αν το δεις.
Όπως σου είπα και παραπάνω, όχι μόνο δεν αμφισβητώ τι είδους μύθος και για ποιον λόγο, επιχειρήθηκε να κατασκευαστεί, αλλά λέω επιπλέον ότι τα αποτελέσματα αυτού του είδους των μυθοπλασιών τα βλέπουμε ως κείμενα προκηρύξεων ή ως συνηγορία (όχι αιτολόγηση ή ερμηνεία) πρακτικών και πράξεων τουλάχιστον αντικοινωνικών.
Επιχειρήθηκε , λοιπόν, η περίπτωση του Κοεμτζή να ενταχθεί σε μια μυθολογία που κατασκευαζόταν από τη ΧΟύντα και μετά, τα επίχειρα της οποίας τα βλέπουμε με οδύνη σήμερα.
Εκτιμώ ότι ο συμβολισμός που υπάρχει στην περίπτωση Κοεμτζή είχε τις προδιαγραφές για να ενταχθεί.
Όμως δεν πιστεύω ότι η εν λόγω μυθολογία βασίστηκε στην περίπτωση (χρήση των συμβολισμών που μοιραία υπάρχουν), απλώς εντάχθηκε προς ..επίρρωσιν.
Εδώ νομίζω ότι έχει σημασία να διασαφηνίσουμε αν τελικά ο συμβολισμός «παγιοποιήθηκε» ως προς τα χαρακτηρηστικά του και κατόρθωσε να αναπαράγεται ως τέτοιος, δηλαδή λειτούργησε ως μύθος.
Επίσης σε όλη αυτήν τη διαδικασία ποια ήταν η συμμετοχή του προσώπου (Κοεμτζής) και σε ποια κατέυθυνση.
Σχετικά με το πρώτο πιστεύω ότι ο Μύθος «ήταν δικαιολογημενα αυτά που έκανε» ή μάλλον «ήταν defacto πολιτική πράξη» δεν επικράτησε , τουλάχιστον δεν άντεξε μέσα στο χρόνο.
Εγώ κατανοοώ ότι αυτό που έμεινε είναι η προσπάθεια «ερμηνείας» και ως τέτοια , ορθά λες, αποτελεί «ελαφρυντικό για μετά κλπ».
Αυτά σε πείσμα διαφόρων που το είδαν ως καλή ευκαιρία για να τον εντάξουν στην οικοδόμηση της μυθολογίας τους
Κρίσιμο για το παραπάνω είναι η στάση του προσώπου.
Εγώ αυτό που είδα είναι ότι κάθε φορά που αιτολογούσε την πράξη έλεγε (με τον τρόπο του) «πως δεν ήταν δικαιολογημένη αντίδραση σε όσα τράβηξε» , αλλά «αυτό που έκανα ήταν αποτέλεσμα του ζώου που κρύβουμε μέσα μας»
Θεωρώ άδικο να μην αναγνωρίσουμε πως ο ίδιος δεν «τάισε» τον μύθο που κατασκεύασαν για αυτόν.
Άυτός είναι ένας επιπλέον λόγος που δεν «πέρασε» ο μύθος, αλλά και που ο ίδιος εγκαταλείφθηκε.
Σε αυτό που πιθανόν να διαφωνώ μαζί σου είναι στην αξιολόγηση των αντιδράσεων ή εν πάσει περιπτώσει αυτών που δίνουν τον τόνο στη όποια δημόσια συζήτηση στην παρούσα συγκυρία.
Η δική μου άποψη είναι πως αυτό που βλέπουμε δεν είναι η αμφισβήτηση της μυθολογίας της Αριστεράς «ήταν δικαιολογημένο να σφάξει αυτούς που τον είχαν τσακίσει» (αφήνω ότι κάποιο κομμάτι της το θεωρεί και πολιτική πράξη και ..καλή πρακτική), αλλά η ένταξη του νέου συμβολισμού στην επιχειρηματολογία για την ανάγκη «μηδενικής ανοχής» και κυρίως για «διαβίου και χωρίς όρια τιμωρίας», δηλαδή για θεσμοθέτησης της «κάθαρσης» ήτοι «οι θεικοί νόμοι δεν έχουν έλεος».
Παρατήρησε ότι οι φωνές που θα υπερασπίζονταν τα της μυθολογίας που λες δεν εμφανίσθηκαν (ή εμφανίσθηκαν εξασθενημένα και ψελλίζοντας).
Οι λόγοι είνα , κατά τη γνώμη μου 2:
H προώθηση της ατζέντας τους σήμερα είναι πιο κοντά σε αυτούς που φωνάζουν «κάθαρση», «όχι έλεος στους παραβάτες, ήτοι στους ..φαύλους», και όπως συνέβη σε πλατείες το target group τους είναι και αυτοί που θέλουν να δουν ..αιματηρές τιμωρίες .
Εδώ ο συμβολισμός που συνάγεται από το
«είχα μίσος για τους αστυνομικού από μικρός , ΑΛΛΑ όταν σκότωσα μιλούσε το ζώο μέσα μου και ως άνθρωπος μετά δεν μπορώ καν να το συλλάβω (δεν μπορώ να θυμηθώ) και ότι πληρώνω (μοναξιά και όχι δεν βρήκα δουλειά) το πληρώνω για αυτό που έκανα»
είναι πολύ ..ρεφορμιστικό για τα γούστα τους.
Τώρα όμως ο «ταξικός πόλεμος» χρειάζεται «Γουδή», «λαϊκά δικαστήρια, δηλάδή στρατοδικεία», οπότε οι προτεραιότητες για τη χρήση του Κοεμτζή άλλαξαν.
Ο δεύτερος λόγος είναι ότι ο ίδιος «δεν τους έκανε παρέα».
«Ο μόνος που με στήριξε ήταν ο Λιάνης» (υπουργός του ΠΑΣΟΚ, ξάδελφος, γενικώς του Συστήματος).
Βαρύ πράμα να το λέει κάποιος για το ρόλο που του επιφύλασσαν!!
Κανείς στοιχειωδώς σοβαρός δεν επιχείρησε ποτέ στ αλήθεια
ούτε πατσίσματα αιμάτου αλλότριου,
ούτε παράκαμψη ηθικών-νομικών κανόνων με βάση σχετικισμούς (επιτρέψτε μου) του κώλου.
Θυμάμαι όμως πόσο αυτονόητα ενεοί όφειλαν να μένουν όσοι εκείνο το έγγυο 73, ενώ απ αλλού πρόσμεναν (προσμέναμε) το θάμα, αντίκρισαν εκείνον τον επαρχιώτη, θύμα χρόνων και χρόνων «μες στην άμμο»,
να αδράχνει τυφλά τη φονική χατζάρα του, στο όνομα μόνο και μόνο της τήρησης ενός ελάχιστου κανόνα διαδικαστικού
(παραγγελιά ρε!)
σε χώρους προστατευμένους (for «members» only),
καταφύγια ιερά (σαν μερικά τότε μπουζουξίδικα)
όπου μόνο εκεί το βιαίως αποβληθέν κοινωνικό περιθώριο,
(όλως διόλου διαφορετικό απ το σημερινό)
διεκδικούσε το ελάχιστο:
όχι φυσικά να ορίσει τη μοίρα του, αλλά τουλάχιστο τους όρους, τη διαδικασία, το τελετουργικό, την «ομορφάδα» του ίδιου του του χαμού…
Νομίζω οτι οταν μιλάμε για ιστορικές περιόδους θα πρέπει να λαμβάνεται υποψη και η γεωγραφικη διάσταση. Εντελώς διαφορετική ειναι η εικόνα αυτών που εζησαν, στην περίοδο αυτή, στα χωρια και στην επαρχία ,απο εκεινη των κατοικων των μεγαλουπόλεων.
(αυτος ειναι και ο λόγος που λέω οτι σε ο,τι με αφορά ,οτι δεν εχω προσωπικες εμπειρίες ως κάτοικος της Αθήνας επι πολλα χρόνια).
Ομως το κλίμα του αυταρχισμου και της τρομοκρατίας την εποχή εκείνη, δεν ειναι κατασκευασμένη μυθολογία, υπήρχε για πολλές περιοχές της Ελλάδας και ιδιαίτερα στα χωριά στη Βόρεια Ελλαδα.
Αλλωστε ειναι γνωστα πράγματα χιλιοειπωμένα και χιλιογραμμένα.
Τώρα βέβαια εχει δικαιο ο Καργούδης ουδείς ζήτησε «αιμα στο αιμα» στην παρουσα συζήτηση.
υγ. Επίσης νομίζω οταν εκφράζουμε γνώμες που απτονται γενικότερων θεμάτων, δεν βγάζουμε τα σώψυχα μας.
Κυριε καργουδη,
δυσκολευομαι αφανταστα να κατανοησω τα …δια της τεθλασμενης πενας σου ενδιαφεροντα αναγραφομενα, το μυαλο μου παθαινει ενα ειδος νοητικου λοξυγκα ενω ο υπολοιπος εαυτος μου ενα ειδος επικοινωνιακου βερτικο: σα να μου βαζεις την οθονη αναποδα.
Σου ειχα επισημανει και στο παρελθον οτι η διατυπωση του γραπτου λογου σου ειναι -για εμενα- κατι παρομοιο με τις μπαμπουσκες που μπαινουν η μια μες την αλλη.
Τα ανωτερω δεν αποτελουν ουτε κατ΄ελαχιστον ψογο ή εστω παρατηρηση αλλα προσπαθεια για εξευρεση ενος πιο κατανοητου κωδικα επικοινωνιας εν τη ενοία του οτι με ενδιαφερουν τα γραφομενα σου.
Ευπειθως (και ουχι απειθως)
ο Σος (ή Σως?).
τον πήρε ο χάρος αλλά τον άφησε για λίγο να κείτεται (κάνα δυο ώρες) χάμου γιατί δεν ήξερε κι αυτός που να τον πάει: εκεί που πάνε τους φονιάδες για εκεί που πάνε τους καθώς πρέπει . Ίσως έφταιγε κι ο Κοεμτζής γι αυτό το μπέρδεμα καθότι και διότι δεν ήξερε κι αυτός ποιανού κόσμου εκφραστής είναι – δίχως ταυτότητα έφυγε ο έρμος και είναι ότι χειρότερο μπορεί να συμβεί στον καθέναν μας…
Ρε Παπουλη,
πολυ καλος και πιασαρικος ο επικηδειος που εβγαλες καθοτι προκαλεσε ριγη συγκινησεως στους «αγαπημενους σου αναγνωστες» αλλα, λογω αριστερου κολληματος, δεν εισαι -τρομαρα σου- σοφιστης ωστε να σε γυριζω στις κηδειες να βγαζεις τους επικηδειους και να …χεστουμε στη χαρτουρα.
Αμα προκειται να μιλησεις για κανενα πλουσιο, κανεναν ωραιο, κανεναν χαρουμενο ανθρωπο κάνεις σα ναχεις φαει ενα καθικι σκατα προηγουμενως ενω, αντιθετως, οταν αναφερεσαι σε κανενα πικραμενο τριλίγουρα, σαλο, παρια, αριστερο ψαλτη το στο μελι σταζει απο στομα σου κι εσυ καταπινεις την κηρηθρα.
ΓΙΑΤΙ ?
Που οφειλεται αυτη η αγαπη για τον πονο, η εκτιμηση στο κατωτερο, η λατρεια στην την ηττα?
Πως εξηγειται αυτη η χαμηλη ματια?
Περιμενω απο σενα να μην μου απαντησεις οτι «βριζω τον νεκρο Κοεμτζη», γιαυτο σκεψουτο καμια βδομαδα.
Νοσφερατο,
Εχεις αποχωρησει θιγμενος και κυριευμενος απο το συναισθημα της απογοητευσης και της αδικιας καμια 60αρια φορες, απ’ οτι θυμαμαι.
Θρηνεις για τις αποψεις τις οποιες εκφραζουνε ανθρωποι (τους οποιους αγαπας) γιατι με αυτο τον τροπο την …αγαπη σου,
Μετα βεβαια επιστρεφεις και πας και κοματιαζεσαι με την πιτσιρικαρια (Λεφτης) αλληλοβριζομενοι μεχρι εσχατων και στη συνεχεια ερχεσαι εδω μες τα τσιρωτα και τους εσωτερικους μωλωπες και κανεις κυριγμα για τον εμφυλιο, τη χουντα, και το …δαμαλο.
Τι στο διαολο σημαινουν πραγματικα ολα αυτα?
Κάπταιν
η μοναδική ίσως ταυτότητα του Νίκου του Κοεμτζή είναι η δυστυχία και η μοναξιά του.. Τα περί μύθου που του φορτώσανε στη συνέχεια δεν με αφορούν.
Διέβη τα όρια του νόμου και της λογικής ( όρια που δεν είχε την ευκαιρία να διδαχθεί ) και πλήρωσε αγόγγυστα μέχρι και το τέλος της ζωής του. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι η τραγικότητα του ανθρώπου , όχι τα παράπλευρα ..
Πατέρα
Δεν έχω να το σκεφτώ ούτε για ένα δευτερόλεπτο. Αντίθετα θα σου σύστηνα να ξαναδιαβάσεις αυτά που ΕΓΩ έγραψα και να βάλεις κάτω ( για καμμιά βδομάδα ή και περισσότερο ) το αιχμηρό και ευέλικτο πνεύμα σου , ώστε να πάρεις ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ πρέφα γιατί ανέβηκε αυτό το ποστ. Αν πάλι δε μπορείς , δεν πειράζει. Πάντως , επειδή σε γνωρίζω καλά , δεν θα ισχυριστώ ποτέ ότι έρχεσαι εδώ για να «βρίσεις το νεκρό Νίκο Κοεμτζή»
Ούτε καν ο Ζέππος με το «αυτονόητο» σχόλιο του δεν το έκανε…
Και επ ευκαιρία Πατέρα :
..διάβασε ένα ένα τα 7 δικά μου σχόλια σε αυτό το νήμα… ίσως σε βοηθήσουν να ξανασκεφτείς αυτά που με τόση ευκολία μου αποδίδεις.
Αγαπητέ Προπάτορα
Θα ομολογήσω ότι λέγοντας δυο-τρεις κουβέντες για το θέμα, με ενδιέφερε
-μεταξύ άλλων βεβαίως-βεβαίως-,
να συνεννοηθώ
(της σύγκρουσης περιλαμβανομένης)
με απόψεις σαν κι αυτές που παράθεσε η σεβαστή @Προμήτωρ,
και είμαι βέβαιος, δεν απέχουν και πολύ από τη δική σου γωνία θέασης των πραγμάτων στο προκείμενο θέμα:
Για να απαλλάξω λοιπόν τα λόγια μου από ένα ύφος που
-εγώ μεν νομίζω ότι στηρίζουν την ουσία των όσων λέω, αποτελώντας μάλιστα αναπόσπαστο δομικό τους κομμάτι,
αλλά εσύ μου αντιτείνεις
(και δεν έχω λόγο να δυσπιστώ)
πως
«…δυσκολευομαι(-εσαι) αφανταστα να κατανοησω(-σεις) τα …δια της τεθλασμενης πενας σου ενδιαφεροντα αναγραφομενα, το μυαλο μου(σου) παθαινει ενα ειδος νοητικου λοξυγκα ενω ο υπολοιπος εαυτος μου (σου) ενα ειδος επικοινωνιακου βερτικο:…»
προσπαθώ ευθύς αμέσως, να μιλήσω «χωρίς μπάμπουσκες»!
Όπως λοιπόν εγώ τα βλέπω, το ενδιαφέρον της περίπτωσης Κοεμτζή δεν βρίσκεται
*Ούτε στις (φιάσκο καραμπινάτο, άλλωστε) προσπάθειες της Αριστεράς ο Ν.Κ
(και η «έξοδός» του από τις κανονικότητες του βίου),
να ενταχθεί εκών-άκων στο
(«ιεροπρεπές» και εν τέλει πολιτικά αναξιοπρεπές, αλλά και όλως διόλου απρόσφορο & αναποτελεσματικό)
Μαρτυρολόγιο-Θυματολόγιό της.
*Ούτε στην όποια λογική(;) μιας πολλαπλά ιδιοτελούς
(και τελικά ακόμα πιο απρόσφορης γι αυτούς που την επιχειρούν)
υπέρβασης
(ή και περιφρόνησης)
του «…πυρήνα του αφηρημένου κανόνα που περιγράφει την πράξη χωρίς να τον νοιάζει ποιος και γιατί την κάνει….»
κατά πως εύστοχα αναφέρει η @προμήτωρ.
Το ενδιαφέρον βρίσκεται στο ότι
*όχι λίγα αγρίμια στα 50ς & στα 60ς, εκ γεννετής ηττημένα δίχως να ξέρουν το πώς & το γιατί
-θύματα κι αυτά του Εμφυλίου, αλλά όχι χάριν της δικής τους συμμετοχής στις αναμετρήσεις, αλλά απλά για λόγους περίληψής τους αυθαίρετης
(ή και «εξηγήσιμης», αλλά με έναν τρόπο που μάλλον χειροτερεύει την αυθαιρεσία)
στις λίστες αυτών για τους οποίους απλά «δεν έπρεπε να υπάρχει γωνιά για να σταθούν αξιοπρεπώς»-
και αποβληθέντα εξευτελιστικά-απάνθρωπα
(όχι λίγοι μάλιστα, κατάληξαν έως και καραχαφιεδάρες δακτυλοδεικτούμενες)
ακόμα και από τα τελευταία, τα πιο στοιχειώδη ίχνη συμβατικής κοινωνικής ζωής, κατέφυγαν στο ύστατο τέχνημα:
Διάλεξαν
-απλά για να καταφέρνουν να υπάρχουν κάθε φορά που έπρεπε για λόγους φυσικής αναπνοής να
«βγάζουν κεφάλι έξω» από την «ασφάλεια»της μονήρους κατάντιας τους-
κάποια «υπόγεια» (κυριολεκτικά και μεταφορικά) καταγώγια-καβάντζες,
στα οποία τουλάχιστο θα μπορούσαν ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΙ να επιβάλλουν και να γίνεται σεβαστός ο δικός τους ελάχιστος Νόμος…
Μια δεοντολογία τελετουργική στα όρια της ιεροπραξίας.
Τέτοιος ήταν, άλλωστε, ο κανόνας που παραβιάστηκε,
(ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ, ρεε)
και μάλιστα από εισβολείς!
Και δη ακριβώς εκείνους ΤΟΥς ΕΙΣΒΟΛΕΊς – «ΌΡΓΑΝΑ» που ήταν επιφορτισμένοι και επέβλεπαν τον θανάσιμο κοινωνικό τους αποκλεισμό.
«Εξοπλισμένοι» μάλιστα με το «δικαίωμα» να επεκτείνουν τα όρια του εξευτελισμού τους, μέχρι το σημείο που να δοκιμάζεται η αντοχή σε μια υπερ-ανθρώπινη (ΑΝΤΙ-;ΑΝΘΡΏΠΙΝΗ πιο σωστ’α) άσκηση απόλυτης υποταγής.
*Η κραυγή για την παραβίαση του δικού τους ελάχιστου κανόνα,
*η συντριβή απ το αλλότριο ανοσιούργημα
*»τα λαμπάκια που κάηκαν,
*η χατζάρα-σουγιάς. όπλό για την επιβολή του «Νόμου» ανά χείρας,
*η θολωμένη ΟΡΙΣΤΙΚΗ Έξοδος….
…Thw rest is history,,,,,,,
λέω πάλι εγώ, έτσι το βλέπω
Με πολλή εκτίμηση
Ο (ομοίως) Σος
Προς επιρρωσιν των ανωτέρω, νομίζω και ο Παπουλης το ειπε αλλιως
«παράλληλα “θύτης” και “σύμβολο” ακούσιο , σχεδόν ρομποτικό , στο συμβατικό ιδιόλεκτο μιας πολωμένης πολιτείας ( με την ευρεία έννοια του όρου ).»
παπς
μια χαρά ζάχαρη την έβγαλε ο Νικολής- και ο χάροντας ακόμη τον λυπήθηκε και τον πήρε γρήγορα και με αξιοπρέπεια. Δεν βλέπω κάτι τραγικό ούτε στην ζωή του ούτε και στον θάνατο του, σορυ. Την «ταυτότητα» που έγραψα , ο ίδιος την χρειαζόταν για να δώσει ένα νόημα στην ζωή του και να την γουστάρει λίγο παραπάνω
υγ
η τέχνη μπορεί να είναι και η πορδή της εξουσίας και στην περίπτωση κοεμτζή/νιόνιου αυτό ακριβώς ήταν, κατ εμε
Τέλος πάντων, ως τέτοιον ας μου επιτραπεί να του αφιερώσω κι εγώ ένα τραγούδι…
Δεν έπιασε το λινκι…
Επειδή η συζήτηση επεκτάθηκε σε ευρύτερα θέματα δεν πιστεύω ο Παπούλης , γραφοντας την παραπάνω φραση (βλ. Ενη 26/9 12,20 μμ.)
να εννοει αυτό
«Ο Αλέξης Τσίπρας τόνισε ακόμα την ανάγκη να υπάρξει σήμερα ένα μέτωπο αντίστοιχο με αυτό στο οποίο προχώρησαν οι δυνάμεις της Αριστεράς το 1940-44, λέγοντας «επιτρέψτε μου, είναι βαριά αυτή η κουβέντα που θα πω, αλλά εάν επιμείνει η ηγεσία του Κομουνιστικού Κόμματος σε αυτή την πολιτική – εγώ είμαι αισιόδοξος ότι δεν θα επιμείνει – εάν επιμείνει, γιατί έρχονται δύσκολες μέρες το επόμενες μέρες μπροστά μας, θα είναι αντίστοιχου μεγέθους ιστορικό λάθος με το λάθος, τα λάθη που έγιναν μετά το αντάρτικο, μετά τις ένδοξες αυτές μέρες του λαού μας, όπου παραδώσανε τα όπλα και χάσαμε την ευκαιρία να δοθεί μια άλλη προοπτική στη χώρα μας».
Απο τη σημερινη ‘Ε’
Θέλω να ελπίζω πως οχι και βρίσκω επικινδυνους τ’ετοιους συσχετισμους απο τις σημερινες
πολιτικες δυνάμεις.
Θεωρώ όλα τα επιπρόσθετα , από άλλους / ες , σχόλια τα σχετικά με τη τρέχουσα πραγματικότητα άσχετα , τουλάχιστον όσον αφορά το ζήτημα αυτού εδώ του ποστ.
Σχετικά αλλά παρεμπίπτοντα τα σχόλια που είχαν να πουν κάτι για το μύθο , την επάρατη δεξιά , τη κακομοίρα ( αλλά έτοιμη να εκμεταλλευτεί το κάθε τι ) αριστερά κτλ κτλ.
Δεν έχω προσωπικά κάτι να προσθέσω , ούτε αισθάνομαι την ανάγκη να απαντήσω σε διάφορα σχόλια που ανέβηκαν εδώ. Αρκούν ελπίζω όσα είπα στα 7 δικά μου σχόλια , εκ των οποίων πρακτικά μόνο ένα επί της ουσίας.
Εσείς μπορείτε αν θέλετε να συνεχίσετε τη συζήτηση , αλλά σκεφτείτε πρώτα ότι το ποστ αυτό αφορά ένα νεκρό. Ένα νεκρό που δεν περιμένει , ούτε χρειάζεται πλέον , να δικαιωθεί ή να καταταγεί οριστικά στα ‘ερίφια».
Τη κόλαση την έζησε εδώ…
Βαγγελη,
καλα το …τίθεις το θεμα για «υποχωρηση στο εσχατο οριο ενος αλλου κοσμου εν ειδει αγριμιων» αλλα (για να κανω τσαταλια και τα νευρα του Νοσφερατου) και με τη βασιλοπουλα του παραμυθιου που εμενε κλεισμενη στο υπογειο επειδη δεν ηθελε να παντρευτει το μαλακοκάβλη που της επεβαλε ο σκατογερος πατερας της μηπως δεν συνεβαινε το ιδιο?
Με τη Σταχτομπουτα, με τη Χιονατη τα ιδια πρβληματα δεν ειχαμε?
Γεματη απο παρομοιες περιπτωσεις ειναι η ανθρωπινη ιστορια, απλως οι συγχρονοι αστικοι μυθοι δεν προσφερουνε το ιδιο χαπι εντ αλλα το χαπι με το πικρομιγδαλο μεσα.
Ιδιετερα μαλιστα η πραγματικη ζωη ειναι ακομα πιο σκληρη και αδυσωπητη: ολα τα παγκακια ειναι γεματα απο κλωσαρ και αλλους παριες. Τα πρεζονια ειναι τα συχρονα ανθρωποτερατα των μεγαλων αστικων κεντρων, δειτε τους στην Ομονοια.
Υπαρχουν επισης τα γκετο των μεταναστων, οι καταυλισμοι των γυφτων. Ενταξει, εκει μπορει να υπαρχει κοινωνικη απομονωση του ατομου του σε εναν κοσμο παραλληλο που ονομαζουμε περιθωριο.
Ομως αυτο δεν συμβαινει και στον κοσμο των υπογειων μπουζουκτζηδικων που κατεφυγε ο Κοεμτζης?
Υπαρχουν ομως και οι μονηρεις (αντι)ηρωες, αυτοι που βρωμανε οι μασχαλες τους, οι κοντοψωληδες, οι καταθληπτικοι, οι -για καθε λογο- απελπισμενοι.
Ανθρωποι που δεν πληρουν τις προδιαγραφες του «ηρωα» της οποιας αριστερας, που ποτε δεν προκειται να περιβληθουν το σκοτεινο φωτοστεφανο του μυθου.
Γιατι ο μυθος δεν ειναι τιποτε αλλο απο το ντεκορ μπροστα στο οποιο αρεσκονται να φωτογραφιζονται οι ηλιθιοι.Ή η αφηγηση καποιου που του αρεσει να ακουει τη φωνη του.
Διορθωση: Ενταξει, εκει μπορει να υπαρχει κοινωνικη απομονωση του ατομου
Το σωστο ειναι: «… να ΜΗΝ υπαρχει η κοινωνικη απομονωση»
θελω να πω δηλαδη οτι το ατομο κοιθνωνικοποιειται μεσα σε καποιους αλλου ειδους κοσμους.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη (το είπα και πιο πάνω) ο ΝΚ ποτέ δεν υπήρξε μύθος. Προσπάθησαν να τον μυθοποιήσουν κάποιοι ώστε να τον εκμεταλλευτούν δεόντος (ο ίδιος μιλούσε για «μπίζνα» με την ιστορία του), αλλά στη λαϊκή συνείδηση δεν μυθοποιήθηκε, τουλάχιστον με το βαθμό που κάποιοι ήθελαν… Περισσότερο δέος προκαλούσε (και εξακολουθεί να προκαλεί) η τραγική αυτή ιστορία.
εκείνο που κάνει ενδιαφέρον τον ΝΚ είναι η αντίδρασή του: παράταιρη μα περήφανη (δεν καταδέχτηκε να καρφώνει σε αντίθεση με πολλούς άλλους που μεταγενέστερα έγιναν και τιμητές ή αντιστασιακοί…), και κυρίως προστατευτική για τους δικούς του ανθρώπους: Αν μπορούσε να υπομείνει τον δικό του εξευτελισμό, με τίποτε δεν θα δεχόταν κάτι τέτοιο για τον αδελφό του…
και θέτει τις βάσεις για το τραγικό σκηνικό -αποκύημα μιας τρέλας – «Θεότητας που λύει τον πανικό της και διαστέλλεται ξεσπώντας Στ’ ανυποψίαστα μπουλούκια του γλεντιού, που βιάζουν το άσυλό της»
Σε καμιά περίπτωση η αφήγηση της ιστορίας του ΝΚ από τον ίδιο δεν αποτελεί ξανθοπουλιάδα, (η στάση του το αποδεικνύει άλλωστε, πέρασε τα χρόνια του κυρίως στις φυλακές της Κέρκυρας κι όχι στα κολλέγια του Κορυδαλλού ή των Διαβατών).
Ο ίδιος έφθασε σε τέτοιο βαθμό ωρίμανσης που αποκωδικοποίησε το θηρίο μέσα του… Δεν δέχτηκε δλδ τους όποιους ηρωϊσμούς. Δεν του πήγαινε να εξωνηστεί από την άλλη πλευρά την αλλοίθωρη αριστερή αυτή τη φορά…
κάτι που πολλοί από εμάς δεν το κάναμε ποτέ… Δλδ αποδίδουμε τη στράτευσή μας σε μεγάλα δήθεν ιδανικά για να ερμηνεύσουμε αγελαίες συμπεριφορές όμοιες με θηρίων
(και θηρία δεν είναι μόνο οι λέοντες αλλά και οι ύαινες-όπως οι περισσότεροι από εμάς που αρεσκόμαστε στα θνησιμαία).
και «παράξενο δεν είναι η σύμβασή μας διαισθάνεται σ’αυτόν, μιαν άλλη απειλή»
Αν και αυτή η κοινωνία, ούτε συγχωρεί, ούτε ενσωματώνει αγρίμια, «είναι η αρρώστια που μας σώζει» και παράγουμε (θέλω να ελπίζω) ακόμη… γιατί αύριο θα είναι η μόνη μας ελπίδα απέναντι στους αγαπούλες συντεταγμένους με τους μισθοφόρους τους, αδίστακτους…
Να υπενθυμίσω με όλον τον σεβασμό στον προπάτωρα την αρχέγονη αφήγηση του ΑηΓιώργη ή του Διγενή Ακρίτα… Αυτός ο λαός αρέσκεται στο να μυθοποιεί… Μόνο ο καραγκιόζης με τον «Μέγα Αλέξανδρο και το Καταραμμένο φίδι» αποκωδικοποίησε κάπως όλη αυτή τη φόρτιση: (Ο Καραγκιόζης κοιτάζοντας τον Μεγαλέξαντρο μονολογεί: κάτσε να κρυφτώ εγώ εδώ γύρω και κάνε εσύ μόνος σου την επίθεση)
Ε για να μην μεινει παραπονεμένος κι ο Προπατωρ( σαν την βασιλοπουλα του παραμυθιου που εμενε κλεισμενη στο υπογειο ιδου κιενα ποστ που ανακαλυψα που Συναδει Ακριβώς με τις αποψεις του).. Κολανε Ελπίζω να μην συνεχισει να κανει σαν την Σταχτομπουτα επειδή δεν βρισκουν αναταποκριση οι αποψεις του Για τονΚοεμτζή .. Να που υπάρχουν κιαλλοι με παρομοιες αντιληψεις
http://captain-christos.blogspot.com/2011/09/troy-davis.html
Ξαναχαιρετώ παπουλη ..(αλλά μαλλον θα ..ξαναρθω οοπως εχει προβλεέψει ο ..Προπατωρ 😉
Νοσφερατε,
εκτος απο κλαψιαρης εισαι και απροσεκτος: μαλλον στον υπνο σου θα ειδες …»τις αποψεις μου για τον Κοεμτζη» διοτι εδω δεν τις εξεφρασα καθολου. Αυτο που εξεφρασα (ακροθιγως) ειναι η γνωμη μου για τις δικες σου (και το Παπουλη) αποψεις για τον Κοεμτζη, την αγιο/ηρωοποιηση του και την αριστερη παραμυθία αλλα και γενικωτερα την παραγωγη μυθων σαν κοινωνικο φαινομενο.
Οσο για το ποστ με τις «παρομοιες αντιληψεις» που παρεθεσες παντα ηθελα να σε ρωτησω αν εχεις σουδασει σημειολογια ή εισαι φυσικο ταλεντο?
Παντως καλωςτονε.
αν εχεις σπουδασει σημειολογια…
(γιατι «σουδασει» μαλλον δεν θαχεις)
Προπατωρα
αν ειχες σπουδασει σημειολογια οπως εγω
θα ειχες καταλάβει οτι αυτο που ονομαζεις αγιο/ηρωοποιηση του και την αριστερη παραμυθία του Κοεμτζη» και την αποδιδεις σε μένα δε ειναι τιποτε αλλο παρα προβολή της δικής σου παραμυθιας (παραμυθιασμα του εαυτου σου )..
Οσο με αφορά προσπαθησα να δειξω κατι αλλο – εξαιρετικά απλό – που ηταν κοινός τοπος καποτε- και τωρα εχει πληρως λησμονηθει απο τη Νεοφιλελευθερη αναλγησια και αλαζονεια -:.. Οτι για να καταλαβουμε και να κρινουμε ενας που εγκληματισε πρεπει να δουμε και τις συνθηκες μεσα απο τις οποιες οδηγηθηκε στο εγκλημα .
Αυτο το ξεραμε απο τον καιρο του Ουγκο και τουΓιαννη Αγιαννη .
Δυστυχώς ξεχαστηκε στα τελευταια 20 χρόνια κυριαρχιας του Κλικ , των νεοφιλελευθερων ιδεωδων και του Κωστοπουλου ..
Οσο αφορά την Μυθοποιηση της υποκουλτουρας της μαγκιας που πραγματικά συνετελεσθη στηνΑριστερά (σε ενα της τμημα)- ως αναταπάντηση στηνν εσωτερική ενοχή της για τον αποκλεισμό του ρεμπετικου απο την αριστερά στα Χρονια του Μεσοπολέμου -σε πληροφορώ οτι ποτέ δεν μ’αγγιξε .
Ποτε δεν ..μυθοποιησα αυτο που μου αποδιδεις . Απλώς δεν ξεχασα το κλιμα της εποχής , δεν ξεχνώ τι σημαινε Χουντα , Κοινωνικά . Η κουλτουρα της »παραγγελιας ‘ , η Νεραιδα κλπ υπήρξε συμπτωμα ενος ευρυτερου συμπλεγμτατος που ξεκινά απο ενα πολύ μεγαλο Τραυμα: το τραυμα του εμφυλιου , το οποιο εχιε τρομερες συνεπειες , παρασυνεπειες και επισυνεπεις που πενεργουν ακομα και τωρα .
. Πολύ περισσοτερο Τοτε. το 73 εν μεσω Χουντας
Ειναι φανερό απο τα ..σημεια που διαθετουμε οτι Τοτε- επι ‘Παραγγελιας»
ο Κοεμτζής ηταν πολύ πολύ περισσοτερο εγκλωβισμένος απο το τραυμα αυτο – Κοινωνικο πολιτικό Τραυμα – απο οτι εσυ η εγω -. Με μια ευρυτερη εννοια ηταν πολύ περισσοτερο Ατυχος..
Σκοτωσε ,πληρωσε – πληρωσε περισσοτερο απο πολλους εμεινε 25-26 χρονια φυλακή και συνεχισε τον δρόμο τουυ.
– Σε οτι αφορά τον Νικο Κοεμτζή -, ασφαλώς και Δεν εγκρινω την Πραξη του Εγκληματος . Προσπαθησα να την εξηγησω .
Αλλο δικαιολογηση αλλο Κατανοηση. -εξηγηση
Ειναι δυο εντελώς διαφορετικά πραγματα .
Θα περιμενα αν οχι -βεβαια -απο σενα αλλά τουλαχιστον απο την Προγιαγια να το καταλάβει αυτο . Ειναι στοιχειωδες .
Δυστυχως δεν το καταλαβε και μου απεδωσε αλλα αν αλλων .
Πικραθηκα αλλά το ξεπερασα .
Ετσι ειναι η ζωή τι να κανουμε τωρα .
-Παλι σε οτι αφορά τον Νικο Κοεμτζή.
Ειπαμε . Εκανε οτι εκανε και ληρωσε . Εγκληματισε .Αλλά δεν προδωσε . Δεν προδωσε το αδελφακι του . Δεν προδωσε την δική του ιστορια . δηλαδή δεν εκοψε τον εαυτο του στα δυο να απορριψει τα νιατα του και να παραστησει καποιον αλλον . Εμεινε ολοκληρος . Προσπαθησε να επεξεργαστει οτι του συνεβη , εγραψε ενα βιβλιο , σκεφτηκε .
Και αυτο το σεβομαι .
Καταλαβες ; Δεν σεβομαι αυτο που εκανε στην Παραγγελια,
οικτιρω και λυπαμαι αυτο που ηταν η αυτά που τραφηξε στα μετεμφυλιακά χρόνια
αλλά Σεβομαι αυτο που εκανε Μετα στα τελευταια χρόνια της Ζωής του .
. Προσπαθησε να ξανακολήσει τα κομματια του εαυτου του να εξηγησει οσο μπορουσε το τι συνεβη .
Και πεθανε με αξιοπρεπεια.
Σεβομαι Αυτο . Οχι τα αλλα .. Καταλαβες τωρα ; Δεν χρειαζεται και πολύ ..σημειολογια. Λιγο μυαλο και λίγη καρδια χρειαζονται
Σκεψου ποσοι το κανουν αυτο. Ποσοι δεν αποκυρησουν το αλλο μισο του εαυτου τους . Ποσοι δεν προδιδουν τα νιατα τους το Χωριο τους , τις» μασχαλες που βρωμάν»ε τους κοντοψωληδες » -που λές κι εσυ – φιλους τους , τα αδελφακια τους .. Ποσοι που ενω καποτε νιαζονταν -πραγματικά η Δηθεν – για τους απελπισμένους » για τους οποιους με τοση περιφρονηση μιλάς – δεν γυρισαν μετα την πλατη στα ιδια τους τα Νιατα για να παραστησουν στα Γεραματα τυους καμποσους και τους Κυριλέ και τους Ετσι και τους Νεοφιλελευθεραντζες ..
Δυο λόγια για το .»Κλαψιαρης» και τα αλλα που κατα καιρους μου ..προσαπτεις ..
Προπατωρα Δεν με ξερεις. Δεν με ξερεις καθολου . . Παιχνιδι ειναι ολα αυτά και εικονική πραγματικότητα ..
Μη μπερδευεις την περσονα σου , με αυτο που εισαι και μην φανταζεσαι οτι οι αλλοι ειναι οπως τους..φανταζεσαι . Μυθοι ειναι ολα αυτά .Αυτά κιαν ειναι Μυθοι
Δεν το καταλαβες;
ελπίζω καποτε να ασχοληθεις και συ λιγακι με την σημειολογια . Θα σου κανει καλό
Αυτά
Υ.Γ και για να μην πικραθεις πολύ – γιατι ξερω οτι κατα βαθος εισαι ευαισθητος οσο κιαν μας παριστανεις τον σκληρο και Κυνικό και γινεσαι Ολο και περισσοτερο οσο πλησιαζεις τα εκατο – σου λέω και κατι θετικό που διεκρινα στα τελευταια σημεια της σημειολογιας σου ..Διεκρινα λοιπόν οτι Ντραπηκες οταν σου εδειξα στο Λινκ σε τι ειδους .αποψεις οδηγουν οι ..αποψεις σου ‘( περι απελπισμένων , κλπ).
Αυτο ειναι καλο
. Το οτι ντραπηκες λιγακι ειναι καλό. Δεν ειναι κακό να ντρεπομαστε που και που για τις μαλκιες που λέμε εις βαρος οσων σταθηκαν πιο ατυχοι (απελπισμένων)απο μας σαυτην την -ας την πουμε – κοινωνια .. Σημαινει οτι δεν χαθηκε καθε ελπίδα ..
Κοιτάξτε να δείτε, βρήκα και εγώ μια φορά μια ωραία λέξη, την παραμυθία, που κάνει και εντύπωση και με οδύνη βλέπω ότι πάτε να μου την ξεσκίσετε, χρησιμοποιώντας την σε άλλο σκεπτικό από αυτό που εγώ έθεσα και με άλλο νόημα από αυτό που εγώ ..νοηματοδότησα, με προφανή στόχο να μην διμιουργηθούν εντυπώσεις.
Καραμπινάτη αποδόμηση του λόγου (μου) δηλαδή!!
Εγώ, από μόνος μου, την καταλαβαίνω ως σκέδαση(χο χο χο) ή ως παρηγορία, η δε αιτία της προκύπτει από την ανάγκη μας, ..από καταβολής μας και στο ..διηνεκές να αντιμετωπίζουμε την οδυνηρή πλευρά του βίου μας.
Πάει ο Προπάτορας και επισημαίνει ότι αυτό κινητοποίησε (αρχι)τέκτονες, κτιστάδες και ..διακοσμητές εξωτερικού χώρου aka ντεκορατέρς που φτιάχνουν το ντεκόρ για να μαζέψουν ..πελατεία και μάλιστα σκιαγραφεί και το σκηνικό και το ..χαρακτήρα της πελατείας.
Και , υπονοεί, ότι υπάρχουν ΚΑΙ άλλοι τρόποι ..πρόσληψης και προσέγγισης, φωτεινότεροι και ..υπευθυνότεροι, και σίγουρα πιο διέξοδοι και όποιος ..προσλαμβάνει τη μυθολογία ως κύριο (δεσπόζοντα) προμηθευτή τόχει κάνει μονοκαλλιέργεια και θα ..πεινάσει.
Ορθόν, έτσι είναι! (φανταστείτε το επιβεβαιώνω και έγώ, που είμαι και ..αισθηματίας!!).
Άλλωστε «μια ζωή χωρίς μύθους θα ήταν κόλαση και ο μόνος τρόπος να ζήσουμε είναι η αναζήτηση της αυτογνωσίας, δηλαδή η διαδικασία απόδόμησής τους»
Σοβαρά τώρα 🙂 (*)
Νομίζω πως το αν ένας Συμβολισμός θα λειτουργήσει ως Μύθος το καταλαβαίνουμε από το αν …προσλαμβάνεται με τον ίδιο τρόπο και όχι κατά το δοκούν (ο καθένας τον καταλαβαίνει ανάλογα με την κ@@@α του). Θάλεγα από το αν θα ..παγιοποιηθεί (τα Πάγια ως γνωστόν πρέπει να ..αποσβαίνονται)
Επίσης Μύθος δεν υφίσταται έξω από την ένταξή του σε μια μυθολογία, τουλάχιστον δεν αντέχει έξω από μια συγκυρία, γιατί δεν μπορεί να αναπαραχθεί ως τέτοιος σε άλλες συνθήκες.
Συμφωνώ με τον Νίκιπλο, ο εν προκειμένω (μύθος) δεν εντάχθηκε.
Στο συγκεκριμένο.
Τα δεδομένα που έχουμε είναι ένα άρθρο των Νέων που λένε «πέθανε και το τραγικό πρόσωπο Ν.Κοεμτζής μέσα στη μοναξιά (χρήση του 2 ώρες νεκρός ως συμβολισμός)» και το post του Παπούλη που ουσιαστικά λέει «καλό κατευόδιο».
Τέλος πάντων αυτό που κράτησα από την περίπτωση είναι τα όσα έγιναν «μετά το έγκλημα και μέχρι σήμερα»
Νοσφεράτε, η γνώμη μου είναι πως το θέμα του Εμφυλίου και του Μετεμφυλικαού Κράτους είναι δευτερεύον γιατί και επί ..Βενιζέλου έτσι συμπεριφέρονταν στους παρίες (το τι γινόταν , δε, μετά την Επανάσταση του 21, άστο…)
Για τους παρίες δε που «έκαιγαν τα φρένα» και αντιδρούσαν, επίσης ας το αφήσουμε.
Παρόλα τα παραπάνω που είπα (και επιμένω 🙂 ) πρέπει να δούμε ότι το «Μαρτυρολόγιο» που επιχειρήθηκε να ενταχθεί ο Ν.Κοεμτζής ήταν αυτό που διαθέτει η Μυθολογία των «Αρματολών και Κλεφτών», δηλαδή η Αντίσταση στους Κατακτητές ..πάση εννοία και που ηρωοποιεί και την ..ατομική αντίσταση (λήσταρχοι κλπ).
Ίσως για αυτό ..βιδώνεται (τα παίρνει στο κρανίο) ο Προπάτορας. Και εγώ φυλαγμένα του τάχω , αλλά η διάσταση υπάρχει 🙂 .
Το δεξιό παρακράτος και η Αριστερά είναι δευτερεύουσες εξειδικεύσεις και , κατά τη γνώμη μου, λεπτομέρεια μπροστά στην Αφήγηση που σου λέω , διότι είναι ευρύτερη και χωράει μια χαρά και τη Δεξιά και την Αριστερά όπως βλέπουμε στις μέρες μας (νομίζοντας ότι είναι η πρώτη φορά που το βλέπουμε).
(*) Παρατηρείστε ότι είναι η πρώτη χαμογελαστή φατσούλα που μπαίνει στο post. Παπούλη πέρα του ότι στα Μνημόσυνα (πρέπει και να ) αστειευόμαστε, ισχύει και το ότι ο καθένας κλαίει για τους δικούς του λόγους. Άρα συλογίζεται για τα ..δικά του, αυτό δεν είναι κακό , ούτε σημαίνει κάτι σε σχέση με το πρόσωπο που μνημονεύεται.
παπούλη
δεν πολυκαταλαβα το τελευταίο σχόλιο σου περί νεκρού που δεν ενδιαφέρεται *πλέον* να τον εντάξουμε κάπου κλπ (να σου πω την αμαρτία μου δεν είχα σκοπό να σχολιάσω σε αυτό το ποστ αλλά επειδή το κράτησες μέρες είπα να πούμε και δυο κουβέντες ) Έφυγε ο άνθρωπος οπότε μας έχει γραμμένους ούτως ή άλλως ότι και να πούμε(γιά χαιρετίματα του δώσουμε, γιά κατάρες) Η κουβέντα μεταξύ μας γίνεται και για …… τον μελλοντικό αναγνώστη 🙂
*
νικιπλε
δυο πραματάκια να σε πω για να κλείσω . Είναι μύθος ότι οι φυλακές της Κέρκυρας ήταν κατά πολύ χειρότερες από τις φυλακές του κορυδαλλού – εκει κοντά στο 80 που κανε ένας φίλος από ένα εξάμηνο και στις δυο, το ίδιο τις βρήκε
Το δεύτερο που λες, για τον «ξεφτιλισμό» του αδερφού του Διονύση που δεν άντεξε, να σε πω εγώ τι νομίζω κι άμα δεν θες μην του δίνεις σημασία. Αυτά τα περί παραγγελιάς και θανάσιμης προσβολής , είναι παπάρες περιοπής. Μέχρι εκείνη την στιγμή δεν είχαμε φονικά με τέτοια αιτία (το συνηθισμένο τότε ήταν να σε έσφαζε κάποιος γιατί πχ του πηδούσες την γυναίκα – εγκλήματα τιμής κι έτσι- ή γιατί του πήρες δυο σπιθαμές γης απ την κληρονομιά του )
Και ποιος ήταν μωρέ ο Νίκος ή ο Διονύσης που μου θελε και παραγγελιά στην Νεράιδα μέρα που ήταν?! Ένα μικροκλεφτρόνι ήταν που ψήλωσε ο νους και το μπόι του στην φυλακή και ήθελε να κάνει το κομμάτι του και να πουλήσει την μούρη του μόλις βγήκε(έτσι γίνεται συνήθως , αυτός που γράφει κάποια ένσημα στην στενή έχει απαίτηση να τον σέβονται κάτι τις περισσότερο ) Ε, μόλις είδε που παραμάζεψαν στις μπάτσες το αδερφάκι του πήγε να καθαρίσει – υποχρεώθηκε να καθαρίσει σύμφωνα με τον δικό του «ηθικό» κώδικα/κανονιστικό πλαίσιο . Και η «υποχρέωση» αυτή να αποδείξει δλδ στον εαυτό του και στους άλλους ότι ανέβηκε κατηγορία ήταν που του θόλωσε το μυαλό. Σε ένα έτοιμο σκηνικό (γιατί οι δικοί σου θα πουλούσαν την μούρη τους όπως και να είχε- το μαγαζί ήταν πίτα στον κόσμο και ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία) η «παραγγελιά» δεν ήταν η αιτία παρά μόνο η αφορμή.
Στην κατακλείδα ο Κοεμτζής ηρωοποιήθηκε _ κονομώντας κι αυτός κανα μεροκαματάκι τα ύστερα του χρόνια_ όταν έγιναν γνωστά τα στοιχεία των δυο θυμάτων του, ο τρίτος κατά πως τα διάβασα εγώ ήταν άσχετος με το αστυνομιλίκι . Στα μάτια μου δεν ήταν κανα μοβόρικο τέρας , υπό προϋποθέσεις όλοι μας μπορούμε να γίνουμε φονιάδες. Δεν ανήκε ούτε στο οργανωμένο έγκλημα ούτε και στους κατά συρροή αρρωστημένους δολοφόνους. Εγκλωβισμένος σε μια υποκουλτούρα του περιθωρίου της εποχής έφαγε τους ανθρώπους, καταστρέφοντας και την ζωή του, τσάμπα και βερεσέ.
Πάντως θα επιμείνω (για τον παπούλη αυτό) στην άποψη ότι τηρουμένων των αναλογιών και σύμφωνα με την εποχή στην πούδρα την έβγαλε
Αναγνωστη επιτελους μετα την παρεμβαση σου η συζητηση περνει μια πιο σημειολογική στροφή και αυτο ειναι θετικό.
Τωρα συμφωνω οτι και επι βενιζελου ετσι φερονταν στους παριες .. Και Φυσικά -επι Βενιζελου-Μεταξά κλπ οι παριες ησαν εν πολλοις προιοντα ενος προηγουμενου Συλλογικου τραυματος της Μικρασιατικής καταστροφής .
Μιλώντας ομως για τον Κοεμτζή Δεν μπορουμε παρά να μιλαμε και για το Δευτερο Τραυμα του 20 ου αιωνα τον Εμφυλιο και τις συνέπειες του στα παιδια της ηττημένης παρατξης – που δεν ηταν απλά και μόνο η αριστερά- αλλά κι αυτο που καποτε λέγανε Δημοκρατική παραταξη ..(σημειολογικά μιλώντας παλι).
Αν αρχισουμε να μιλάμε και για τον Βενιζελο και το 1821 καπου ..χανουμε το Νημα και φθανουμε ως την Αλωση της Πολης και βαλε ..
Μιλαμε για τον Κοεμτζή λοιπόν και το τραυμα – Συλλογικό και Προσωπικό – που τον εγκλωβησε και τον οδηγησε σε ενα αποτροπαιο εγκλημα εν μεσω χουντας .. Και προσπαθουμε να τον Κατανοησουμε και οχι να τον ξαναδικασουμε Νεκρό
.Ετσι κιαλλιως δικαστηκε -εκατσε Φυλακή οσο λιγοι-26 χρονια – πληρωσε και στιο κατω κατω πεθανε ..
Τωρα για τις Μυθολογιες . Μυθολογιες υπαρχουν ετσι κι αλλιως .
Και οπως λέει και η ..σημειολογια η Φαντασιωση ειναι η Σκηνοθεσια του Πραγματικου . Δεν μπορει κανεις μας να αντεξει το πραγματικό χωρις μια Προσωπική η συλλογική Μυθολογια .. Το πόσο βεβαια μπορουμε να σταθουμε Κριτικα απεναντι στην Μυθολογια στην οποια ετσι κι αλλιως ειμαστε Ριγμένοι ειναι θεμα προσωπικου Ηθους , ασκησης , προσπαθειας ..
Αλλά δεν υπάρχει καμμια περιπτωση να ξεφυγουμε ολοκληρωτικά απο καθε Μυθολογια .. Ισα ισα η μεγαλυτερη Μυθολογια ειναι να φαντατζομαστε οτι εμεις – εγω , εσυ, ο Προπατωρ – εχουμε ξεφυγει απο τους Μυθους και ειμαστε μπροστα στη Πυλη της Αληθειας .
Αυτο κιαν ειναι Μυθος , Αυταπάτη,φενακη ..—
Τωρα . Οι Μυθολογιες αλλαζουν ,αναλογα με τα κοινωνικά στρωματα στα οποια κατα καιρους ανηκουμε η ανερχομαστε , τον χρόνο, την κοινωνική ανοδο ..(βλ Μανταμ Σουσου )
Στη Δεκαετια του 60 και ιδιως του 70 ,πραγματι υπήρξε – και οχι μόνο για την Αριστερά- μια μυθοποιηση της Πλεμπας , του παρια ,του αποκληρου .. Ομως στην δεκαετια του 9ο παρηχθιηκαι μια αντιστροφη Μυθολογια . Ειτε ως αντιδραση στην πρωτη ειτε και ως αναγκη ανερχομενων κοινωνικων στρωματων που -πεταξαν τα παλιορουχα και φορεσαν γραβατα καιτο παιξαν Κυριοι
αυτο εννοουσα πιο πάνω ως μυθολογια των Γιαπηδων , κλπ.
Απο που παρηχθη αυτή η Μυθολογια; ..Ποια ηταν η ..σημειολογια της Ενας εξαιρετικός ..σημειολογος της Αριστεράς ο Νικολας Σεβαστακης την ανελυσε στο Βιβλιο του »Κοινοτοπη Χωρα » Γραφει οΣεβαστακης(για την μυθολογια του ’90 »’ Σε μια Ελλάδα που παρουσιάζεται διχασμένη ανάμεσα στο χθες και το σήμερα, το «σύμπλεγμα απέναντι στο success symbol που μοιάζει να είναι για ορισμένους ο εκσυγχρονισμός» αφορά, κατά σύμπτωση, όλες τις φιγούρες της λαϊκής κινητοποίησης και διαμαρτυρίας.
Χθες κάποιοι αγρότες, σήμερα ορισμένοι ναυτεργάτες, αύριο μερικοί μαθητές θα ενσαρκώνουν (ή απλώς θα συμβολίζουν) μια ευρύτερη επιθυμία ανατροπής της νέας κοινωνικής πορείας[5]
Στις αφηγήσεις από τη σκοπιά της επίτευξης του Σύγχρονου κάθε τι μπορεί να αναγορευτεί «πλεγματικό», μεμψίμοιρο, επικίνδυνο ή γραφικό. Από τους απεργούς δασκάλους και αγρότες μέχρι την οργάνωση 17 Νοέμβρη και τους διανοούμενους «πνευματικούς μπάτσους» όλοι καθίστανται ύποπτοι για επιθυμίες κοινωνικής ανατροπής και οπισθοδρόμησης. Η θετικότητα, η κοινωνική και πνευματική υγεία αντιδιαστέλλονται έτσι στον «κομφορμισμό της άρνησης»] και στα γηραλέα και δύσκαμπτα υποκείμενά του. Κοινό θέμα των αφηγήσεων της νέας εθνικής αυτοπεποίθησης είναι έτσι η απελευθέρωση του ατομικού και κοινωνικού δυναμισμού. Οι περιγραφές αυτού του δυναμισμού ανακαλούν πάντοτε πληθωρικές εικόνες πλούτου, νεανικότητας, καλού γούστου και μελλοντολογικής ευφορίας. …… Τα ακατέργαστα και άξεστα όνειρα του μοντέρνου Έλληνα του Εξήντα και του Εβδομήντα παραχωρούν τη θέση τους σε περισσότερο κομψές και έξυπνες επιλογές. Το Μαιάμι μπορεί έτσι να παρουσιάζεται ως ρεαλιστικό αναπτυξιακό πρότυπο για την Ελλάδα του 2000. Ένα ηλιόλουστο, κομψό και high tech Μαιάμι που αντιδιαστέλλεται στο «Αλιβέρι» της Εύβοιας υποδηλώνοντας ότι η κοινωνία των υπηρεσιών πρέπει να υποκαταστήσει επιτέλους την απαρχαιωμένη βιομηχανική κοινωνία του δεξιού και αριστερού κρατισμού: κλπ»
για περισσοτερα εδώ :
http://nosferatos.blogspot.com/2010/06/2.html
Τωρα εχω βασιμες υποψιες οτι ο Προπατωρ καταγγελει την Μυθολογια του»μικροψωλη που βρωμανε οι μασχαλες του »του χλεμπουρα , του Μιτζηρα και Τζιτζιμιτζ Χοτζιρα και εγκαλει τον Παπουλη λεγοτας του πχ
Propator says:
26/09/2011 στις 10:35 πμ
Ρε Παπουλη,
πολυ καλος και πιασαρικος ο επικηδειος που εβγαλες καθοτι προκαλεσε ριγη συγκινησεως στους “αγαπημενους σου αναγνωστες” αλλα, λογω αριστερου κολληματος, δεν εισαι -τρομαρα σου- σοφιστης ωστε να σε γυριζω στις κηδειες να βγαζεις τους επικηδειους και να …χεστουμε στη χαρτουρα.
Αμα προκειται να μιλησεις για κανενα πλουσιο, κανεναν ωραιο, κανεναν χαρουμενο ανθρωπο κάνεις σα ναχεις φαει ενα καθικι σκατα προηγουμενως ενω, αντιθετως, οταν αναφερεσαι σε κανενα πικραμενο τριλίγουρα, σαλο, παρια, αριστερο ψαλτη το στο μελι σταζει απο στομα σου κι εσυ καταπινεις την κηρηθρα.
ΓΙΑΤΙ ?
Που οφειλεται αυτη η αγαπη για τον πονο, η εκτιμηση στο κατωτερο, η λατρεια στην την ηττα?
Πως εξηγειται αυτη η χαμηλη ματια?»
Μαλλον λεγω εχει υποκυψει – ο Προπατωρ – σε αυτήν την Μυθοποιηση του Κοινοτοπου που αναφερει ο Σεβαστακης οπου »Το παρελθόν χαρακτηρίζεται «βαρύ» ή με τόνο ειρωνείας έναντι της αριστερής συνείδησης, «ηρωικό και πένθιμο». »Ή»ακόμα παρέχονται συμβουλές σύγχρονου στυλ στους σοσιαλιστές πολιτικούς που καλούνται να αγοράσουν πουκάμισα με μαλακό κολάρο, να πάνε διακοπές για να χάσουν το «χαλκοπράσινο αντιτηλεοπτικό χρώμα»..
Μπορει βεβαια να μην ειναι τοσο ΚΛΙΚ και να μας το παιζει εδώ εστι , ως σκληρος και Ντσεικός και Ειρων ενώ κατα βαθος λατρευει τουςΧαντουμηδες , Τους Μικροψωληδες τους πικραμενους τριλίγουρες, σαλους, παριες, αριστερο ψαλτες και λοιπους ‘ και καθε τοσο παει στην Ομονοια και τους μοιραζει κουλουρια και σαμαλι και τους κανει Κηρυγμα.
Ε ναι Μαλλον αυτο πρεπεινα συμβαινει Πραγματικά
(καιετσι απαντω και στο αγωνιωδες Ερωτημα του Προπατωρος
» Τι Συμβαινει ..Πραγματικά;
»
»Πάντως θα επιμείνω (για τον παπούλη αυτό) στην άποψη ότι τηρουμένων των αναλογιών και σύμφωνα με την εποχή στην πούδρα την έβγαλε»
εδω θα ειχανα κανω πολλες σημειλογικές παρατηρησεις αλλά δεν θα τις κανω ..(τζαμπα κοπος).
επισης για να αλλαξουμε και λίγο θεμα και να νιωσει και λίγο καλά ο Καημενος ο Προπατωρ ας κανουμε παλι μερικές σημειολογικές Παρατρησεις ..
Αλλο εκδικηση.
Αλο Μνησικακια
Αλλο Χαιρεκακια
Ο Εκδικητης εκδικειται.Το βγαζει απο μέσα του – οτι τον καιει-() -πηρωνει το Τιμημα -οπως ο Κοεμτζης – Η δεν πληρωνει – οπως πολοι αλλοι φονιαδεςεκεινης της εποχής , Βασανιστες της Χουντας κλπ – Μετανιωνει – Οπως ο Κοεμτζής – Η δεν μετανοιωνει – οπως π.χ Ο Ντερτιλής
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_27/07/2008_279222
Ο μνησικακος Δεν εκδικειται . Κρατά την πληγη μεσα του .Αναμασα και αναθυμαται σαν Μηρυκαστικο. Επιθυμει σφοδρα μια φανατσιακή εκδικηση την οποια δεν πραγμαωνει ποτε
Ο Χαιρεκακος Ειναι κατι αλλο. Ο Χαιρεκακος ειναι αυτος που χαιρεται με τον πονοτων αλλων .Αντλει χαρά οταν κατι παθαινουν ακομα κι οταν πεθαινουν
Αλλων που Ουτε τουκαναν τιποτε ουτε κανα συμφερον εχει .Παρολα αυτά χαιρεται. Γουσταρει.. Αντλει απολαυση ηδονή απο το κακο του αλλου -πως το λένε ..
— Ειναι προς τιμήν του Προπατωρος που – σε παλιοτερη συζητηση διευκρινισε τα ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΆ ΤΟΥ χΑΙΡΕΚΑΚΟΥ ΚΑΙ ΜΕ φΩΤΙΣΕ ΚΑΙ ΜΈΝΑ .
Επσιης θεωρω χειροοτερο -και απο τον εκδικητη και αποτον Μνησικακο τον Χαιρεκακο. Πολύ χειροτερο
«Θεωρώ όλα τα επιπρόσθετα , από άλλους / ες , σχόλια τα σχετικά με τη τρέχουσα πραγματικότητα άσχετα , τουλάχιστον όσον αφορά το ζήτημα αυτού εδώ του ποστ»
(μέρος σχολιου του Παπουλη)
Παπούλη, λυπαμαι, αλλα δεν ειναι ετσι. Νομίζω οτι οταν αναρταται ενα ποστ ανοιγει μια σελιδα διαλόγου και οπως ενας διάλογος δεν ειναι δυνατόν να ειναι μονομερής (τι λογιω διάλογος θα ηταν αλλωστε),
δεν μπορεί επίσης να ειναι κατα μια εννοια «κατευθυνόμενος», πλην βεβαίως των οριων της δεοντολογίας. Και εξηγουμαι. Με το παρόν ποστ δεν νομίζω οτι ανοιξε ενα «βιβλίο συλλυπητηρίων» για εναν γνωστό η φίλο.Στην δε προκειμένη περίπτωση του Κοεμτζη ,η αναφορά σε εναν κοινωνικό μυθο (εκόντος η ακοντος του ιδίου), η συζήτηση αναποφευκτα θα ε κινείτο σε επιπεδο κοινωνικών καταστάσεων μιας εποχης που ειχε τα σημάδια μιας εντονης κοινωνικης πόλωσης.
Και επειδή ι ιστορία δεν κοβεται κομματάκια ξεχωριστά αλλά εχει συνέχεια και συνέπειες, πολλές φορές οι πολιτικοί (οποιασδηποτε πλευράς) την κοινωνική πόλωση την ενισχύουν με αναφορές στο παρελθόν (για τους δικους τους λόγους σκοπιμοτήτων),οπως οι σημερινές πολιτικές δηλώσεις Τσίπρα με αναφορές σε εποχές 1940 1944 και μετέπειτα, εποχές με εντάσεις και βίαιες καταστάσεις οπως ενας εμφύλιος
συνδέονται αδήριτα με την εποχή του βίωσε ο Κοεμτζης και ο μυθος που καλλιεργήθηκε για την υπαρξή του ως κοινωνικου οντος αλλά και για την πράξη του.
Οταν λοιπόν αναπτύσσεται μια συζήτηση για το θάνατο ενος ανθρώπινου μυθου μιας εποχης, η συζήτηση θα διεξαχθει, ετσι κι αλλιως σε σχέση και με το παρελθον αλλά και με το παρον μιας κοινωνία Νομίζω.
καλά ο Τσιπρας μιλησε και για ..»εθνική ανεξαρτησια» .και με χαρακτηριστικά επειγοντος .Τωρα τι σημαινει στην παροσυα φαση .»εθνική ανεξαρτησια» οταν ο Λαφαζανης εχει ταχθει Υπερ της ..επιστροφης στη Δραχμή .. ειναι ..κατανοητον Ισως ο Συριζα προσχωρησει και στον Σπιθα …
Εντω μεταξύ Ενη μου Θυμισε μου σε παρακαώ .. Πριν λιγο καιρο δεν ηταν – Ο Τσιπρας υπερ της παραμονης μας στην Ε.Ευρωπη;
Ωχ ξεχαστηκα ..
Όχι μόνο ξεχάστηκες Νόσφη , αλλά πάτησες πάνω στο εφαλτήριο που σου ( μας ) έδωσε η κα Ένη για να εκτοξευτείς στο υπερπέραν ( αυτού του ποστ ) . Με αυτή ακριβώς την έννοια παρατήρησα στην αγαπητή κυρία ότι η εισαγωγή των τρεχόντων σε ένα τέτοιο ποστ ενέχει «κινδύνους»….
Αν η καλή κυρία Ένη θέλει να επιμείνει ότι τέτοιου είδους σχόλια έχουν θέση εδώ , δικαίωμα της και ας συνεχιστεί σε αυτό το μοτίβο η ορέα συζήτηση.
Στο επόμενο και ΟΡΙΣΤΙΚΑ τελευταίο μου σχόλιο σε αυτό το νήμα θα απαντήσω στα πρόσθετα ζητήματα που ανέκυψαν και για μένα τέλος
Όποιος ΘΕΛΕΙ θα καταλάβει.
καλά παπουλη Μη θυμωνεις.. Ειπα ..Ξεχαστηκα ..
Μερικές ( τελευταίες ) απαντήσεις :
Κάπταιν
συμφωνούμε στη πρώτη σου παράγραφο με εξαίρεση ένα σημείο
όσον αφορά εμένα η κουβέντα εδώ ΔΕΝ γίνεται για το μελλοντικό αναγνώστη.
Για την δεύτερη παράγραφο να πω ότι εντάσσεται στη χορεία των αντιτιθέμενων εδώ σχολίων που , τουλάχιστον εμένα , δεν με αφορούν ιδιαίτερα , αλλά όπως επισήμανα σε προηγούμενο σχόλιο μου , αποτελούν παρεμπίπτοντα . Επίσης Διονύσης = Δημοσθένης και κατά κόσμο Ντίνος ( και όχι Δήμος , όπως νομίζουν πολλοί )
Αναγνώστη , Νόσφη , Πατέρα , Νίκιπλε και λοιποί :
μπορείτε εδώ απρόσκοπτα να συνεχίσετε την ενδιαφέρουσα , σε ορισμένα της σημεία τουλάχιστον , συζήτηση. Όπως θα παρατηρήσατε ( όσοι κάνατε το κόπο ) ο υποφαινόμενος απέφυγε κάθε ανάμειξη στη συζήτηση αυτή και είχε τους λόγους του . Όμως :
ειδικά για το Πατέρα που επιμένει να γράφει εδώ τις δικές του εμμονές , άκριτα , αστήρικτα και προπάντων εμμονικά , προκαλώντας τις εξίσου εμμονικές αντιδράσεις του Νόσφη , να σημειώσω τη στάση της Προγιαγιάς ( που γνωρίζωντας κάτι παραπάνω ) αφού με ένα σύντομο σχόλιο παρουσίασε την άποψη της , απέφυγε στη συνέχεια να εμπλακεί σε περαιτέρω συζητήσεις , να αυτοεπαναλαμβάνεται , να επιτιμά και να απαξιώνει.
Τι ήταν αυτό που ήξερε η Προγιαγιά , θα το εξηγήσω παρακάτω γιατί αναγκάζομαι….
Τώρα , δήλωσα και πολύ πιό πριν ότι Μύθος ( καλώς ή κακώς ) υπάρχει , αλλά εγώ δεν θα ασχοληθώ με αυτόν. Ο θανών ούτε δεδικαίωται ούτε το αντίθετο. Είναι απλώς θανών. Και ότι ο συγκεκριμένος νεκρός πέρασε μια πολύ βασανισμένη ζωή , είτε πριν , είτε μετά την αποτρόπαια πράξη του. Μέχρις εδώ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ.
Επομένως αν ο πατέρας ή οιοσδήποτε άλλος αρέσκεται να επιμένει στις «ομορφιές» του , επαναλαμβάνωντας συνέχεια τα ίδια και τα ίδια ( στην ουσία ) είναι λογαριασμός του. Εγώ ΔΕΝ πρόκειται πλέον να ακολουθήσω σε αυτό. Αλλά τουλάχιστον ας διαβάσει επιτέλους τα προηγούμενα δικά μου σχόλια ένα προς ένα…
Και τέλος η οφειλόμενη εξήγηση : Δεν ήθελα να τη δώσω , παρά το γεγονός ότι με το πρώτο εδώ σχόλιο ήδη είχα «προκληθεί» από την πλέον ΕΠΑΡΚΗ αναγνώστρια που έχω γνωρίσει στη ζωή μου.
Ναι γνώριζα αρκετά καλά το Ντίνο και ελάχιστα το Νίκο Κοεμτζή στο παρελθόν ( περίοδος χούντας και αργότερα ) και αρκετές λεπτομέρειες από τη ζωή τους. Ως μνημόσυνο και μόνο ανέβηκε αυτό το ποστ , όπως παρόμοιο μνημόσυνο έχω κάνει και σε παλαιότερο μου ποστ , αλλά επειδή η τότε θανούσα ήταν άσημη και ανώνυμη , ελάχιστοι μπήκαν στο κόπο ( ως άλλοι Σαββοπούλειοι δικαστές )…………..
ΤΕΛΟΣ……….
Κάτσε ρε Παπούλη, αλλά στο παλαιότερό σου ποστ , είχες σχόλια κλειστά.
Και όχι μόνον αυτό, αλλά με τη χρήση ελλειπτικότητας στο λόγο και αμφισημίας (που όλοι χρησιμοποιούμε, άλλοτε πετυχημένα , άλλοτε όχι, αλλά όσο και να πεις είσαι πρωτεργάτης) δεν θέλω να σου πω πού πήγε το μυαλό μου όταν είδα το post με κλειστά τα σχόλια και πού έψαχνα για να αποκλείσω κάτι βαρύ (παρακολουθούσα για καιρό προσπαθώντας να βεβαιωθώ ότι δεν μιλούσες για κάτι πολύ κοντινό).
Άμα κα΄νεις άλλο post, επιφυλάσσομαι να σου πω και γω μια ιστορία (όχι προσωπική), όπου θα προσπαθήσω να σου πω πως η επανάληψη δεν είναι πρόβλημα (και όλοι, υμών συμπεριλαμβανομένων, την κάνουμε) και αυτό που αλλάζει εδώ είναι η φόρτιση από την εγγύτητα.
αν ειναι ετσι παπουλη ηταν δικο σου Λαθος που αφησες ελευθερα τα σχόλια. η που δεν παρενέβης τουλαχιστον νωριτερα πρινα χαλασουν καρδιες εδω περα μέσα . Θα μπορουσες να εχεις κλειστα τα σχόλια . Η θα μπορουσε να μας το πεις εξ αρχής …
Εσυ ειπες μονο »Παρακαλώ όχι άσχετα σχόλια …»Ελαχιστα σχολια εδώ μεσα ηταν ασχετα (το τελευταιο δικο μου ). Καταλαβαινω τον εκενευρισμό σου και θα σεβομουνα απολύτως το Παρον Μηνμοσυνο γα ανθρωπο που γνωριζες αν ηξερα. Ομως επρεπε να μας το πεις απο την Αρχή. και μιας και χαρακτηριζεις κι εσυ να σου πώ κι εγω οτι το οτι μας το Φυλαγες για το τελος ΔΕΝ μου αρεσε ..
και το οτι εκνευριστηκα και ανταλλαξα λόγια με ανθρωπους που συμπαθώ ιδιαιτερα -εστω και ως περσονες- επισης Δε μου αρεσε..
Οταν λοιπόν μας …μαλώνεις για κατι που επρεπε στοιχειωδως να προβλέψεις – αφηνοντας ανοιχτα τα σχόλια και Μη λεγοντας οτι προκειτα για προσωπο που Γνωριζες προσωπικά σκεψου πρωτα το δικο σου μεριδιο ευθυνης ..
Τεσπα ..απο μεριας μου ζητω συγνωμη απο την Προγιαγια αν καπου την εθιξα πανω στην φορτιση .. ( και απο τον προπατορα που ουτως η αλλως γνωριζει οτι μου ειναι απολυτως συμπαθής περαν ..αποψεων .)
Αναγνώστα
εν μέρει έχεις δίκιο , εκεί είχα τα σχόλια κλειστά. Αλλά να πω εδώ ότι ένας ή δύο μόνο μου έστειλαν μαιλ ρωτώντας σχετικά. προφανώς θα το ήθελαν ίσως και άλλοι / ες , αν είχαν διαβάσει προσεχτικά . Επίσης πιθανολογώ ότι άλλοι , λόγω τακτ δεν επιχείρησαν να μάθουν την αιτία εκείνου του ποστ.
Αλλά εδώ μιλάμε για – σχεδόν – δημόσιο πρόσωπο ,οπότε , όπως αντιλαμβάνεσαι , το πράγμα είναι λίγο διαφορετικό.
( καθαρά διαδικαστικό , όφειλα να απαντήσω )
Αλλά εδώ μιλάμε για – σχεδόν – δημόσιο πρόσωπο ,οπότε , όπως αντιλαμβάνεσαι , το πράγμα είναι λίγο διαφορετικό.»
Φυσικά επροκειτο Για δημοσιο προσωπο και οχι μόνο αλλά με τον εαν η τον αλλοτροπο συνεδεμένο μεσω μυθολογιων , Περιοδων της Ζωής μας κλπ συνδεδεμένο με συναισθηματα αρνητικά η θετικά .. Εσυ εξαλλου μιλησες για ‘σωψυχα κλπ. Καλά δεν εκλεισες τα σχόλια εξ αρχής .. Οταν ειδες οτι εκτραχυνεται η συζητηση γιατι δεν τα εκλεισες ; Εγιναν 9ο τοσα σχόλια εδώ περα μεσα .. Η γιατι δεν ειπες πιο νωρις αυτο που λές τωρα οτι δηλ. επροκειτο για προσωπικο μνημοσυνο;Φυσικά κ εχωκαι γω και αλλοι τις εμμονες μας αλλά απρεπεις δεν ειμαστε Ο καθενας απο μας μπορει ναχει οποια αποψη εχει αλλά δεν νομιζω οτι κανεις απο μας θα σχολιαζε και μαλιστα ετσι σε ενα προσωπικο μνημοσυνο. Παντως εγω αισθαονμαι ασχημα-και χαλαστηκα στα καλά καθουμενα- (παρολο που μιλησα θετικά για τον Κοεμτζή ) και δεν μου αρεσε το Οτι μας μαλώνεις κι απο πάνω Φυσικά κ εχωκαι γω και αλλοι τις εμμονες μας αλλά απρεπεις δεν ειμαστε
Νοσφη,
οι αποψεις σου για τον φιλελευθερισμο ειναι αυτό που λεμε ο λαϊκισμος σε ολο του το μεγελειο δηλαδη (εισαι) …«για τον μπουτσο μαστορας»!
Αναφερεις τον Κωστοπουλο και το Κλικ, αμολας και αυτή την κοινοτυπη και χιλιοειπωμενη παπαρια «νεοφιλελευθερισμος» και …νομιζεις ότι καθαρισες με την πολιτικη φιλοσοφια που καλειται φιλελευθερισμος.
Αν αυτό δεν λεγεται λαϊκισμος τοτε πως λεγεται?
Αλλα τι ρωταω τωρα? Ετσι κι αλλιως δεν προκειται να συνταξουμε κανενα λεξικο εδώ περα ώστε να μας ενδιαφερουνε οι οροι.
Δηλαδη είναι σα να μιλαμε σοβαρα περι σοσιαλισμου και η αντιπαραθεση να γινεται στη βαση του τροπου στον με τον οποιο τον εφαρμοσε ο Τσαουσεσκου ή ο Μεγκιστου στην Σομαλια..
Ανοιξε λοιπον εκεινη τη βαλιτσα με τα βιβλια που κουβαλας μαζι σου και διαβασε μας κανενα σοβαρο κοματι περι πολιτικου και οικονομικου φιλελευθερισμου και ασε τις εξυπναδες με τον Κωστοπουλο.
Σου εχω εξηγησει στο παρελθον ότι ο τροπος με τον οποιο λειτουργει η ελευθερη οικονομια σε αυτή τη γουβα που λεγεται «Εώα γη» και συγκεκριμενα καθ’απασαν την επικρατειαν της Αγιας και μεγαλης του κυριου ημων Ιησου Χριστου Ανατολικης εκκλησιας., δεν εχει καμια σχεση με το συστημα αυτό καθ’εαυτο.
Το δε συστημα αυτό καθ’εαυτο δεν είναι η γη της επαγγελιας που επαγγελεται η αριστερα στο οποιο καθεσε και ξυνεις τάρχιδια σου τρωγωντας σοσιαλιστικο πιλαφι, αλλα ένα πεδιο ασκησης ελευθερης δραστηριοτητας και ανταγωνισμου, σκληρου και δημιουργικου. Κι επειδη όλα τα συστηματα εχουνε τις στρεβλωσεις τους θα πρεπει να σου θυμησω μια παλια μαφιοζικη παροιμια που λεει οτι «Ολα τα φαρμακα εχουνε τις παρενεργειες τους, διαλεξε αυτό με τις λιγοτερες»!
Το να το το αποδεχτει αυτό βεβαια καποιος είναι λιγο δυσκολο διοτι μια τετοια αποδοχη σημαινει ότι απαρνιεται την κλαψομουνια και την εσωτερικη αποδωση των βασανων του στον κακο φιλευθερισμο (ΝΕΟφιλελευθερισμο) δηλαδη στην ελευθερη οικονομια, πραγμα που αποτελει μια ψυχικη -πλην αδιεξοδη- ευκολια.
Σε αυτή την ψυχικη ευκολια λοιπον πονταρισε η αριστερα (όπως και ο χριστιανισμος παλαιωτερα) προκειμενου να δημιουργησει ένα σημαντικο πολιτικο κεφαλαιο, με την ιδια αυτή ευκολια ερχεσαι κι εσυ και καταριεσαι τον … «νέο-φιλευθερισμο» και την … (άλλος βλαμενος ορος) «παγκοσμιοποιηση» χωρις να εισαι σε θεση να σκεφτεις οτι αν η κατασταση δεν ηταν ετσι σημερα («παγκοσμιοποιημενη» από τον «νεοφιλευθερισμο») πως θα μπορουσε να είναι?
Μηπως θα υπηρξε ηδη σε εξελιξη ενας παγκοσμιος πολεμος (ισως και) με πυρινικα αυτή τη φορα?
Γιατι δεν υπαρχει πολεμος σημερα με ολη αυτή την βαθεια οικονομικη κριση?
Βαιβαια για να τα σκεφτει ολαυτα ενας θρησκευομενος αριστερος θα πρεπει –αναμεσα σε όλα τα αλλα- να υπερβει/καταριψει και τους μυθους με τους οποιους τον κοιμησε η αριστερα.
Ελπιζω στο σημειο αυτό να καταλαβαινεις τι σχεση εχουν αυτά που αναφερω με το θεμα του παροντος ποστ.
Παπούλη, ok, δεν υπάρχει θέμα, άλλωστε ακόμη και αν είχα καταλάβει ότι γνώριζες προσωπικά τα αδέλφια Κοεμτζή, θα έγραφα ακριβώς αυτά που έγραψα. Αυτό ισχύει και αν νόμιζα ότι τον Δημοσθένη Κοεμτζή τον έβλεπες ακόμη.
Με μια κουβέντα ο καθένας μας προσπαθεί να ερμηνεύσει τι θέλει ο καθένας που κάνει ένα κάλεσμα και αναλόγως τοποθετείται, φυσικά ο τρόπος που συμμετέχει κρίνεται, σε αυτό έχεις δίκιο.
Ρε Νόσφη
…διαδικαστικά πάντα
Κόψε ορέ τη κλάψα , ΠΟΥ ορέ βάμπιρα σε είπα απρεπή , εσένα και τους άλλους σχολιαστές ;;;. Η ΜΟΝΗ στιγμή που εκνευρίστηκα είναι με το τελευταίο σου σχόλιο…!
Παπουλη,
διαβασα τα τελευταια σου σχολια («Ως μνημόσυνο και μόνο ανέβηκε αυτό το ποστ») μετα την αναρτηση του τελευταιου δικου μου και εχω να σου πω οτι εσαι (συναισθηματικως) κατεργαρακος, για να μην πω μπαταχτσης και αυτο διοτι: Αν το προσωπο στο οποιο αναφερεται το ποστ ηταν γνωστος σου αυτο δεν σημαινει τιποτε («Ολοι γνωστοι μας ειμαστε»), αν ηταν φιλος σου (δηλαδη αν ειχες κοινωνικη και κυριως συναισθηματικη εμπλοκη μαζι του) τοτε το πραγμα αλλαζει, με την μονη διαφορα οτι το μηνμοσυνο δεν το κανεις στη ρουγα (και μετα να εγκαλεις τους διαβατες για ελειψη ευλαβειας) αλλα το κανεις γονυπετης μπροστα στο εικονοστασι του σπιτιου σου και με τα πατζουρια κλειστα: Εκει, μεσα σε μια πραγματικα κατανυκτικη ατμοσφαιρα του προσωπικου σου χωρου παρακαλας με δακρυα στα ματια τον Αγιο Γιωργη τον καβαλαρη να λυπηθη το δρακο!
Ή βαζεις μια επιγραφη «Ιδιωτικο μνημοσυνο – Κοιτατε τη στραβορα σας», διοτι ειναι γνωστο σε ολους οτι αμα βγεις στο παζαρι με το θυμιατο στο χερι κι αρχισεις να να λιβανιζεις υπερ της αναπαυσεως της ψυχης του κεκοιμημενου φιλου σου θα μαζευτει ο καθε αργοσχολος και θα αρχισουνε ο ενας το μακρυ του και ο αλλος το κοντο του και θα σου το κανουνε μπουρδελο το ποστο.
Και λεω οτι εισαι μπαταχτσης (συναισθηματικως ) διοτι σ΄εχω τσακωσει να κανεις και αλλα υπαιθρια (δημοσια) μνημοσυνα για το Πολυτεχνειο (πχ) οτι ταχαμου-δηθενμου «δεν θελω να μιλησω» και «αφηστε καλυτερα με να κλειστω στο εαυτο μου» προκειμενου να συγκινησεις τη μαριδα των 700σαρηδων δλδ του ενος και μοναδικου Λεφτη.
Αν παλι την εχεις δει με τα μνημοσυνα, σου το ειπα και στο επαναλαμβανω, παμε να τη στησουμε στο 1ο νεκροταφειο να σηκωσουμε ολο το χαρτι.
ΥΓ
Θα επιθυμουσα να εδιωχνες το Νοσφερατο για τρεις μερες στο πλαισιο του προγραμματος «ζησε το δραμα σου»
Επειδη, συνειρμικως, αναφερθηκα στο Πολυτεχνειο κι επειδη πλησιαζει η επΑΙτειος του συγχρονου αυτου επους σας εφιστω την προσοχη ολονωνε σας: μην δω τιποτε «μνημοσυνα» και δοξολογιες γιατι θα ασελγησω μετα βδελυγμιας σε οποιον βρω μπροστα μου, και μετα θα σκουπιστω με τις μεταξωτες κουρτινες του κονακιου του Παπουλη.
Αλλα αυτα θα τα πουμε και μετα την 28η Οκρωβριου.
ΥΓ
να μην ξεχασω (γυριζοντας) να παρω και μισο κιλο φετα!
Πατέρα
Το αίτημα του ΥΓ : Απορρίπτεται
Για τα λοιπά συγχαρητήρια … το έπιασες το ζήτημα τέλεια δηλαδή κατά πως σε βόλευε ..
Απο ΔΩ και πέρα πες ό,τι θέλεις …. ΤΕΛΟΣ ( ώστε να μπορέσω επιτέλους να αγιάσω )
Εγω σου λεω να το ξανασκεφτεις το αιτημα με κωδικο ΥΓ, θα ανεβει ετσι και η ακροαματικοτητα του σταθμου σου συνεισφεροντας με αυτον τον τροπο στην αυξηση του ακαθαριστου εθνικου προϊοντος κατα τροπο που δεν θα μπορουν να παραποιησουν η Γερμανοι και η γιουροστατ, οπως κατηγγειλε η κα Γεωργαντα, ωστε να μας εισελθουν στο ΔΝΤ.
Η ευθυνη σου ειναι μεγαλη.
Διορθωσις: «Ή (αν δεν μπορεις τους κλειστους χωρους -klistofobia) βαζεις μια επιγραφη “Ιδιωτικο μνημοσυνο – Κοιτατε τη στραβομαρα σας» …
Ζητουμε συγνωμη απο το αναγνωστικο κοινο για την ταλαι-πορεια*
*την πορεια που εχει π τάλας
διορθωσις: …που εχει ο τάλας
Αν και τούτο είναι παρεμπίπτον στην ωραία συζήτηση που έχει αναπτυχθεί παραπάνω, ας πως κάτι:
1ον άσχετο αλλά εξαρχής κατάλαβα ότι τα αδέλφια ήταν γνωστοί του παπούλη… δεν το έθιξα γιατί έκρινα ότι αυτό αφορά προσωπική φάση που δεν μοιράζεται ούτε περιγράφεται εύκολα… πήρα από αυτό σαν αληθές και καλόπιστα, το βασανισμό στην πραγματική του ζωή του φυσικού προσώπου-ΝΚ.
Κάπταιν μαι κάπταιν:
1ον Οι Φυλακές της Κέρκυρας, όπως και η πόλη της Πάτρας, ΔΕΝ έχουν νερό (πόσιμο) εδώ και 30 ή περισσότερα χρόνια… Αντιλαμβάνεσαι πόσο σημαντική διαφορά είναι αυτή για έναν άπορο κρατούμενο που κανείς δεν δίνει δυάρα μέσα στα ασφυκτικά κελιά… Συγκρίνοντας δλδ με τον Κορυδαλλό… Ο φίλος σου θα σου έχει πει ότι τουλάχιστον τη διάσημη δεκαετία του 80 υπήρχαν εβδομάδες που δεν είχαν καθόλου νερό, ούτε για τα καζανάκια… Υπάρχουν και άλλες σημαντικές διαφορές αλλά ας μην τις θίξω…
2ον. Εγώ ούτε μυθοποίησα, ούτε επιδοκίμασα τίποτε… δανείστηκα στίχους από το Διονύσση για να περιγράψω κάπως καλύτερα το σκηνικό (Θεότητα που διαστέλλεται κλπ). Ούτε μπάτσους είπα: «για ανυποψίαστα μπουλούκια του γλεντιού, που βιάζουν το άσυλό της» έγραψε(α).
Εντούτοις, όμως έθιξα και τις δύο φορές στα σχόλιά μου φλυαρώντας στην ουσία (και εδώ ο παπούλης έχει δίκιο) την αδυναμία της ελληνικής κοινωνίας να αποδεχθεί την επάνοδο ενός εγκληματία που πληρώνει για τα εγκλήματά του. Η αδυναμία δλδ να αποδεχθούμε πως εφόσον δεν υπάρχει ελεύθερη βούληση και κάποιοι (που ούτε ψυχαναλύονται, ούτε προσέχουν τον ψυχικό τους κόσμο) εκρύγνηνται αρκετές φορές μέσα από σημειολογικά δεδομένα (παραγγελιά!) ή από άλλες εμμονές και περνούν τα όρια της νομιμότητας. Σωστά πληρώνουν και φυλακίζονται. Εδώ μπαίνει και ένα ζήτημα ηθικής: Να πεθάνουν? Δλδ θανατική ποινή? Είναι μια άποψη, αλλά ταυτόχρονα και μια ευκολία. Η αμερικάνικη θρησκευτική δεξιά, καθαρίζει εισάγοντας την ελεύθερη βούληση ως θέσφατο και επιβάλει σε φονιάδες τη θανατική ποινή. Ο Ευρωπαϊκός πραγματισμός του 60, προτίμησε (υποκριτικά ή μη δεν το εξετάζω) να θέτει παραμέτρους στο ζήτημα και σε καμία περίπτωση δεν εκτελούνται οι θανατικές ποινές… Το λίνκι που έδωσε ο Νοσφέρατος για να ψέξει τον προπατορα, έχει έναν τέτοιον σε ιδέες που θα ήθελε να δει τον ΝΚ στην κρεμάλα. Φαντάζομαι θα πάθαινε σύγκρυο αν κάποιοι άλλοι ζητούσαν την κεφαλή αστυνομικού που υπερέβη το καθήκον και πυροβόλησε αθώο πολίτη… Στις ΗΠΑ, αν και έχουν πλειστάκις καταδικαστεί αστυνομικοί για αυθαίρετη χρήση όπλων, οι φόνοι τους έχουν πάντα ελαφρυντικά και κανένας ποτέ δεν έχει εκτελεστεί.
1.papoylis says:
27/09/2011 στις 4:46 μμ
Ρε Νόσφη
…διαδικαστικά πάντα
Κόψε ορέ τη κλάψα , ΠΟΥ ορέ βάμπιρα σε είπα απρεπή , εσένα και τους άλλους σχολιαστές ;;;. Η ΜΟΝΗ στιγμή που εκνευρίστηκα είναι με το τελευταίο σου σχόλιο…!
————————————————————————————-
δεν επα οτι μΕ ειπες απρεπη . Ειπα οτι εγω θεωρω απρέπεις να μπαινουμε σε ενα μνημοσυνο καποιου που γνωρζες προσωπικά αιναλέμε το Μακρυ και το κοντο μας .. Και οτι επισης Δεν μου ασρεπουμας αφησες να νομιζουμε οτι δεν τρεχει και μεταά αριχσες να μας ..μαλώνεις που δεν μυρισαμε δαχυλα. Τωρα ..εμαθες την ..κλαψα απο τον Προαπατορα την κοπανάς
————————————
2. Συμφωνώ με το σχόλιο Propator says:
27/09/2011 στις 4:56 μμ .στα διαδικαστικά.. Το ιδιο θαλεγα κιεγω Μόνο που ταπε πιο γλαφυρά .
3 .κατα τα αλλα ο Προπατωρ λεει πιπαι::»η ελευθερη οικονομια σε αυτή τη γουβα» Ποιά ελευθερη οικονομα Βρε ; Βλεπεις καμμα ελευθερη οικονομια; ,οχι μόνο σε αυτήνα την Γουβα αλλά σ’ολο τον Πλανητη πιά .;Ολο αποφασιζομεν και διατασσωμεν Ειναι ..
Απλα κοβουνε μισθους ; Αφησανε τιποτε; Κι οχι μόνο εδώ αλλά και στηνΙταλία στην Αγγλια .. Ακομα με την ..ελευθερη οικονομια Βαυκαλίζεσαι; Τιποτα δεν εχεις παρει χαμπαρι μεγαλος ανθρωπος ; Ντιπ; Η εκκλησια βεβαια φταιει οσο φταιει αλλά κι εσυ δεν εχεις τον θεό σου ..
Παγκοσμιοποιηση; Μιλησα εγω εδώ η αλλου για Παγκοσμιοποιηση; εχεις μαθει μια λεξη και την κοπανας οπου ναναι; Κι αυτην στραβά .. Νεοφιλελευερισμό; Αφου Δεν ξερεις καν τι σημαινει..
———————————————-
Ταπα αυτά διοτι αντελήφθην οτι μεχρι τωρα ΚΑΝΕΙΣδεν παιρνει σοβαρά το θεμα του Ποστ και μόνο εγω καθομουν και σκεφτομουνα μπας και κανω καμμια…απρεπεια
οσο για το ΥΓ του προπατωρα
Θα επιθυμουσα να εδιωχνες το Νοσφερατο για τρεις μερες στο πλαισιο του προγραμματος “ζησε το δραμα σου” εχω να ρωτηξω Προπατωρα γιατι εγκατελειψες την Καλύβα ; Γιατι ηρθες κιεμπλεξες εδώ περα με τους »Αριστερους μπετοβλακες »..;; Ελπίζω τωρα να πραγματοποιηθει η επιθυμια σου και να μεινεις μόνος εδώ περα να βγαζεις Κηρυγμα περι …»ελευθερης αγοράς »
Υ.Γ μόνο οι Λεφτηδες λειψαν απο την… συζητηση αλλά που θα παει θα εμφανιστουν κι αυτοι .. Εγω δεν θα τους πειραξω .. Ας τα Βγαλουν πέρα με τον Θεσμότης ελευθερης αγοράς ..
ελευθερη αγορά και ΠΙΠΑΙ
»Χωρις να εισαι σε θεση να σκεφτεις οτι αν η κατασταση δεν ηταν ετσι σημερα («παγκοσμιοποιημενη» από τον «νεοφιλευθερισμο») πως θα μπορουσε να είναι?
Μηπως θα υπηρξε ηδη σε εξελιξη ενας παγκοσμιος πολεμος (ισως και) με πυρινικα αυτή τη φορα?»
αν ειχες στοιχειωδως ανοιξει κανα βιβλιο ιστοριας θα ηξερες οτο Ο Β .Παγκοσμιος Πολεμος προεκυψε απο τιςσυνεπειες της Κρισης του 29 -30 που προεκκυψε απο τις συνεπειες του Οικονομικου φιλελευθερισμου της εευθερης αγοράς δηλ του Καπιταλισμου
Αν διαβαζες αι τιποτα παραπάνω θα καταλαβαινες ισως οτι καιοι Ναζί τον Θεσμό του ελευθερου ανταγωνισμου πεκετειναν στος ακροτητες του
– Ωχ τι καθομαι και λέω και με ποιον τα λέω ..Παπουλη κοψε με να μεινει ο Θεσμός .και να τα λέει και να τακουει..
Νοσφεράτε, νομίζω πως πρέπει να ζητήσεις από τον παπούλη να διαγράψει τα προηγούμενα σχόλιά σου, και να μην αποδίδεις στους άλλους αισθήματα ή σκέψεις που νομίζεις ότι κάνουν για σένα, γιατί στο τέλος θα τις κάνουν. Ελπίζω ο προπάτωρ να μην τα διάβασε και να μην τα διαβάσει. Παπούλη μπορέις να σβήσεις και αυτό αφού το δει ο Νοσφεράτος σε παρακαλώ.
Νοσφεράτε, συγνώμη που παρεμβαίνω (ούτε μου πέφτει λόγος άλλωστε), αλλά αυτό που γράφεις υποπίπτει σε αφορισμό… Στο υποδεικνύω γιατί είσαι μια περσόνα που πολύ έχεις κακοπάθει από αυτό… μην το κάνεις ακούσια σε άλλους…
παιδες και Κορες (εννοώ Προγιαγια και Νικιπλε ) ευχαριστω για το ενδιαφερον .. Ας κανει οτι θελει ο Παπουλης .. Ας τα διαγραψει η ας με διαγραψει.
Επιπλεον Προγιαγια( και να μην αποδίδεις στους άλλους αισθήματα ή σκέψεις που νομίζεις ότι κάνουν για σένα,γιατί στο τέλος θα τις κάνουν.) δεν αποδιδω – εσυ αποδιδεις κι αν ειναι να τις κανουν ας τις κανουν. Μπορω να τους εμποδισω; Ουτε ελεγχο στη σκεψη κανω ουτε μπορω να διαβασω αισθηματα .. Τι ναι αυτά τωρα ;
Ρε παδια …
Λοιπον ποιο ειναι το προβλημα σε αυτη την Συζητηση τολαχιστον..
Η κανουμε συζητηση επ’ισοις οροις η τα κανουμε Μπαρμπουτσαλα ..
– Αφηνει ο Παπουλης να γινει ελευθερη συζητηση αι μετά μας σκαει την εκπληξη » Τον γνωριζα »αλρα ειστε ..εμμονικοι και μονο η Προγιαγια καταλαβε και Μπραβο (λές και περναμε κανα Διαγωνισμα )
Λεει ο Προπατωρ τις μλκιες περι ελευθερης αγοράς και διωξε τον Νοσφερατο και ..παγκοσμιοποιηση και σαβαραατρανένια και μόλις πουμε κατσε ρε Να του απαντησουμε αναλογως του παιδιου της Αγοράς νασου και η Προγιαγια να με συμμορφωσει »Προσεξε μη τα δει ο ..Προπατωρ γιατι ..»
Ρε παιδες ..(και κόρες ) 😆
κοντολογής δενλαμβανετε υποψιν το κατ αντιμωλίαν ..Μονα Ζυγά τα θελετε (οσι και οσες τα θελετε)
ενα κειμενο περι φιλελευθερισμου που ζητηξε ο Παροπατωρ(ανοιξα την Βαλιστα)
εχω κιαλλα και σκοπευω να του τα δειξω ΟΛΑ
http://nosferatos.blogspot.com/2011/09/left-liberal-synthesis.html
ενα δικο μου περι καπιταλισμου και χομο εκονομικους(ολα γιασ τον προπατωρα ..για παρτη του)
http://nosferatos.blogspot.com/2011/04/omo-economicus-homo-ludens.html
Θεωρώντας ΟΛΟΥΣ εδώ ενήλικους δηλώνω για άλλη μια φορά ότι παρά τις «ευκαιρίες» που παρουσιάζονται ΔΕΝ θα παρέμβω.
Ειδικά για τη σύσταση της Σεβαστής Λαίδης το σβήσιμο σχολίων θα γίνει μόνο αν ο ίδιος ο συγγραφευς τους το ζητήσει.
να ομολογήσω εδώ ότι μπήκα στο πειρασμό να διαγράψω και άλλα σχόλια ( πέραν αυτών για τα οποία έγινε η προτροπή ) και μάλιστα όχι ενός μόνο σχολιαστή. Δεν θα το κάνω αυτόκλητος.
»μόνο αν ο ίδιος ο συγγραφευς τους το ζητήσει.»
εγω δεν προκειται
επιπλεον σχετικά :
http://nosferatos.blogspot.com/2011/09/blog-post_4567.html
ταιριαζει και με τη συζητηση
περι θατσερ και φιλελευθερισμου και αντιμετωπισης κρατουμένων : στον προπατωρα
http://nosferatos.blogspot.com/2008/10/hunger.html
κι αλλη ταινια για την νεοφιλελευθερη αηδιαστική ουτοπία ολα για τον προπαπου
http://nosferatos.blogspot.com/2008/09/la-zona.html
τελικα εχει πολύ πραμα η βαλιτσα μου περι νεοφιλελευθερισμου. και φυσικά θα τα δειξω ολα
να ομολογήσω εδώ ότι μπήκα στο πειρασμό να διαγράψω και άλλα σχόλια ( πέραν αυτών για τα οποία έγινε η προτροπή ) και μάλιστα όχι ενός μόνο σχολιαστή.
θα ημουν περιεργος να μαθω ποια σχολια ποιανου εννουσες ανν δεν ειχα καταλάβει . Τεσπα ..ας συνεχισουμε το εργο μας
κιαλλη ταινια:
http://nosferatos.blogspot.com/2009/03/o_21.html
»αφηγείται την ιστορία του Άλμπερτ Σπίκα, του τερατώδους, αποκρουστικού, άξεστου κλέφτη του τίτλου, ο οποίος συχνάζει σ’ένα μοντέρνο εστιατόριο του Λονδίνου και καταβροχθίζει αμέτρητα αηδιαστικά πιάτα, περιστοιχισμένος από διάφορα τσιράκια και λακέδες, ενώ όταν διαπιστώνει ότι η γυναίκα του τον απατά, μηχανεύεται μια κανιβαλιστική εκδίκηση »»Μία σπάνια φιλμική εμπειρία που πίσω από την πληθωρική και προσεγμένη ως την τελευταία λεπτομέρεια μορφή της, κρύβει μία διαβρωτική και ανηλεής κριτική κατά της θατσερικής Αγγλίας και κατά της ανώτερης τάξης, της οποία το κακό γούστο και η βαρβαρότητα δεν παρουσιάζονται απλώς ως κοινωνικό πρόβλημα, αλλά ως προσβολή στην αισθητική. »
Να κιενα λίγο δυσκολο .. Αλλά απο τηνν στιγμή πουχει διαβασει Επικουρο και τον παιζει στα δαχτυλα ισως το καταλάβει
http://nosferatos.blogspot.com/2011/08/alain-badiou-h-scipta-19931998_4813.html
(Το πιστευω ειλικρινά ..οτι θα το καταλάβει)
Είναι απόλυτα απαραίτητο να συνεχίσεις αυτό το …βιολί Νόσφη ;;;
( διαδικαστικά πάντα )
Παπούλη, ζήτησα από το συγγραφέα να σού ζητήσει, όχι να το κάνεις μόνος σου. Το γιατί τού το έγραψε ο Νίκιπλος πολύ συγκεκριμένα, εγώ δεν ηθελα να τού το γράψω. Ας κάνει ότι καταλαβάινει κι ας μ’εινουν τα γραπτά. Δεν θα πεθάνουμε ελπίζω.
Σίγουρα όχι αύριο Μυλαίδη.
Το τι μου ζήτησες το κατάλαβα από την αρχή. Άλλος φαίνεται ότι δεν έχει καταλάβει…
Δυστυχώς . Με ξερεις .
Και ξερεις οτι το προβλημα ειναι κατ’ εξοχήν διαδικαστικό. Πρσοπαθησα να το δωσω να το καταλάβουν κιαλλοι εδω και παρα πολύ καιρο ..
Και στην Καλυβα τοτε και εδω .. Το προβλημα ειναι στο κατ’αντιμωλιαν .Πως το λένε
Δσυτυχώς καποιοι – οι νεοφιλελευθεραντζες π.χ αλλά και αλλοι Εχοουν μαθει σε δυο μετρα και δυ σταθμά . Αυτοι να λένε, να βριζουν να προσβαλλουν,να κανουν σαχλά αστεια ,να πετανε εξυπναδες ,να βλεπουν οτι τους συμπαθεις η τους ανεχεσαι ή το δασκεδαζεις και να το περνουν πα΄νω τους .. Εσυ Να Μη λές.. Αυτοι να λένε . Εμεις Να μη ..λέμε
Κιοταν πουμε Ναλένε .. Σβησετα σχόλια και δεν ειναι σωστον και δεν ειναι καθως πρεπει και θα πληγωθει ο προπαπους κλπ..
Τωρα .. με ξερεις .. Δυστυχώς δνε προκειται να σταματησω .. Δεν γινεται πως το λένε ..και μενα με φθειρει κιαφηνω πραματα στη μεση αλλά ΔΕΝ
Αν θες παρε την Πρωτοβουλια και διωξε με- δεν σου κρατώ κακια – Και κρατα τον Ελευθερη αγορά στον οποιο επίσης δεν κρατω κακι ισα ισα επιμένω οτι μου ειναιΕξαιρετικά συμπαθής ακριβώς γιατι δεν εχει ορια και αμα τον πιανει η διαθεση για πλακα εχει …πλακα -παρά τις εντελώς μλκισμένες και Ασχετες αποψεις του. περι Αγορας.Ειπαμε Τον συμπαθώ πολύ αλλά μη καβαλήσει και το καλάμι και τα πιστεψει κιολα αυτά περι ..ελευθερης αγοράς ..και οτι Ξερει.. Ξεραδια ξερει.
Οσο για την Προγιαγια ειπαμε Την Συγχωρώ και της Ζητησα και Συγνωμη κι απο πάνω για οτι ..κακο θεωρησε οτι της εκανα . Με συγχωρει η δεν με συγχωρει αλλά μεχρι εκει ..Μη παει και να με ..συμμορφωσει κιολας .Ας συμμορφωσει πρωτα τον ..Προπαπου
αντ να βαλω κανα γελάκι και να δουμε 😉
Παπούλη δεν είμαι σίγουρη. Το πιεσόμετρο μόλις έδειξε 11,5 στη μικρή. Κι ο Νοσφεράτος εξακολουθεί να πιστεύει ότι προσπαθώ να προστατέψω τον προπάπου να μην στεναχωρεθεί…..
Ένηγουέη , πέρνω το χαπάκι μου και καληνυχτώ. Ες άυριον ή καλύτερα μεθαυριον……
Προγιαγια εχεις πιεση και μαλιστα Μικρή; κι εγω …
τωρα ..μ’εφτιαξες..ε αμα ειναι να στεναχωριεσαι μάυτά ασε Περνω κ εγω το Νορβασκ μου και Φευγω .Καληνυχτα
Νοσφερατο,
«Αν διαβαζες αι τιποτα παραπάνω θα καταλαβαινες ισως οτι καιοι Ναζί τον Θεσμό του ελευθερου ανταγωνισμου πεκετειναν στος ακροτητες το»
Δεν γνωριζα ότι οι Ναζι …πεκετειναν (?) τον ελευθερο ανταγωνισμο, ειχα την εντυπωση ειχαν …πεκετεινει τον (ΕΘΝΙΚΟ) ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ
Επισης δεν γνωριζα ότι ο Β΄Παγκ. Πολεμος οφειλεται στις συνεπειες του νεοφιλευθερισμου.
Ειδες τι μαθαινει κανεις αμα βγει στη ρουγα!
«Λεει ο Προπατωρ τις μλκιες περι ελευθερης αγοράς και διωξε τον Νοσφερατο και ..παγκοσμιοποιηση και σαβαραατρανένια και μόλις πουμε κατσε ρε Να του απαντησουμε αναλογως του παιδιου της Αγοράς νασου και η Προγιαγια να με συμμορφωσει ”Προσεξε μη τα δει ο ..Προπατωρ γιατι ..”»
Κοιτα, ετσι είναι όπως τα λες, αλλα θα πρεπει να καταλαβεις κι εσυ ότι όταν ειπε ο Παγκαλος «Μαζι τα φαγαμε» δεν ενοουσε ότι φαγαμε ολοι τα ιδια:
αλλο τρωει ο θεσμος
κι άλλο τρωει ο εσμος
Πολύ καλα τα λεει η Προμητωρ, δεν πιστευω να θελεις να εχεις κι εσυ προεδρικη ασυλια.
-Από την καλυβα δεν εφυγα ποτε, απλως εκλεισε το Ιδρυμα για λογους οι οποιοι εχουν εκτεθει αναλυτικως στο επος:
ΡΑΨΩΔΙΑ Ξ
-Μα τα εξοδα ητανε πολλα: νοικια, μισθοι και φορος
και για να σωσω το Ιδρυμα προσεφυγα στο Σόρος,
πηγα στη λεσχη Bildemberg, σ΄ολη τη Νεα Ταξη
και στην αρχη τα βολεψα, φαινοσαντο ολα ενταξει.
Μα ξαφνικα τους χορηγους τους χτυπησε η κριση,
και κλεισανε την κανουλα, εστερεψε η βρίση
κι επεσα στην ανεχεια (δεν εχω ουτε να βρισω)
κι οσοτου οι μερες οι καλες να ξαναρθουνε πισω,
αυτοι να ορθοποδισουνε κι η κριση να περασει,
δε θα προκαμω να το δω, εχω πολυ γερασει,
βαρυνανε τα ποδια μου -δεν ειμαι πια γι αγωνες-
αφου από τα ‘ρχιδια μου κρεμονται τοσοι αιωνες.
Και μια κι αναφερθηκαμε στο επος παρε και την επιτομη του:
ΚΟΨΩΔΙΑ Π (η τελευταια)
Τουτο το Υπερκειμενο αφηνω για υποθηκη
μαζι με το προεδρικο, στους ΙΘΙστες, καθικι:
Επιτομη
– «Πληρης υπηρξε ο βιος μου αγωνων κι ερώτων
κι ως ΊΘΙσται εις τους ΙΘΙστάς και αλλων Δον Κιχώτων
εχθρους να εχουν τα εφικτα, τα ανεφικτα για φιλους,
να πολεμουν με δρακοντες και με ανεμομύλους
κι οτι ποθουνε πιο πολυ να ειναι …τ’ αλλουνού
μα αυτοι να επεδείρονται δια την Μυλωνού!
Κι ενω χτυπιουνται οι ποιητες με τους τραγουδισταδες
…η Μυλωνού τον αντρα της με τους πραματευταδες !
Η τεχνη, η επανασταση και η ζωη η ιδια
είναι η Κα Μυλωνά -γιαυτο σου σπαει τα ‘ρχιδια-
που, αφου πρωτα εκλασε στη σκαφη με το αλευρι,
μεσα σε συνεφα λευκα ψαχνει μετα να σέ ‘βρει…
για να σου δωσει οσα ομορφα -καποτε- σου’χε ταξει,
ενω, ο κοσμος γυρω σου εχει για παντα αλλαξει!
*
-Και ως οριζει η ζωη -αυτή η ειμαρμενη-
στο τελος ολοι, Ομαδεόν, βγαινουμε αλευρωμενοι!
*
-Ετσι κι εγω βαδιζοντας στου βιου μου την δυση
-ενω τελω εν διαυγεια αλλα κι εν πληρη στυση-
κι αφου η κλανια της Μυλωνους ασπρισε τα μαλια μου
……….από παιδι βιαζομουνα μα τωρα παω καλλιά μου!
*
Επιμυθιον
– Γιαυτο το μονο που μετρά στον κοσμο οσο θα ζουμ’
ταρατατζούμ ταρατατζούμ ταρά ταρά τατζούμ!»
~ * ~
Εξοδος
– Αυτά τους ειπε ο προεδρος, ο βετερανος ναυτης
που τωρα στα γεραματα εγινε κοπτοραπτης
και πριν σωσει τα λογια του εγειρε και …ροχαλιζε
ενώ η Σκουπιτσα εκλαιγε και ο ουρανος ψιχαλιζε!
ενταξει Θειε! 😉
Υποκλινομαι .!!. Εισαι πάντα ο Προεδρος μου κιας εισαι και Φιλελευθερος .. Ας εισαι οτιθελεις.. Στο κατω κατω ο μόνος θεσμός που αξιζει -τωρα που ολα καταρρεουν ειναι το ΙΘΙ
ενα κειμενο περι νεοφιλελευθερισμου που μαλλον επιβεβαιωνει τις αποψεις του σεβαστου Προπατωρα και ισοβιου Προεδρου (μου) του ΙΘΙ
http://leftliberalsynthesis.blogspot.com/2011/09/blog-post_26.html